Mensen die een uitkering ontvangen van het UWV hebben een kleiner risico in de schulden te raken dan mensen die in de bijstand zitten. Dat concluderen Maurice Guiaux en Hester Houwing van het UWV Kenniscentrum in het augustus/septembernummer van Sociaal Bestek . Het zoeken en vinden van een betaalde baan heeft twee kanten: het stimuleert mensen om van hun schulden af te komen, maar tegelijkertijd belemmeren schulden ook de kans op een baan.
Arbeidsmarkt
Betaalde arbeid is enerzijds voor schuldenaren met een uitkering de mogelijkheid om hun inkomen (naast de uitkering) te verhogen. Zo kunnen ze van hun schulden af komen. Mensen met een werkloosheidsuitkering (WW) hebben de beste papieren om terug in werk te komen. Ze hebben vaker een kleinere afstand tot de arbeidsmarkt omdat ze korter zonder werk zijn dan mensen met een Wajong-uitkering, WAO of WIA –uitkering.
Meer dan 100.000 huishoudens hebben betalingsachterstanden. Sociaal werkers die in de frontlinie staan van de maatschappelijke ondersteuning zijn bezorgd over het groeiende armoedeprobleem en de schuldenproblematiek. Lees de artikelen in het dossier Schuldhulpverlening>>
Administratieve lasten
Maar schulden maken mensen ook minder aantrekkelijk voor werkgevers en dus worden schuldenaars niet snel aangenomen. Werkgevers lopen een risico dat schuldenaren door hun problemen minder produceren. En de kans bestaat op administratieve lasten voor werkgevers, bijvoorbeeld als beslag wordt gelegd op het salaris. Guiaux en Houwing pleiten ervoor dat werkgevers grotere bereidheid tonen om werknemers met schulden aan te nemen.
Wat zijn de actuele ontwikkelingen op het terrein van de schuldhulpverlening? Kom naar de jubileum editie van het Actualiteitencongres Schuldhulpverlening op 19 november in de Jaarbeurs Utrecht. Lees hier meer over het programma en inschrijven >>
Arbeidsongeschikt
In het vakblad wijzen de beide auteurs er op dat schuldenaren zelf betaalde arbeid niet altijd als oplossing zien. ‘In een minnelijke schuldregeling of Wsnp-traject hebben burgers bijvoorbeeld nauwelijks financieel voordeel van werken omdat zij de extra inkomsten niet zelf kunnen behouden. Bij arbeidsongeschikten kan daarnaast de beperkte arbeidscapaciteit een rol spelen.’
Als ikzelf kijk, hoe, wat, waarmee en de manier waarop met de gemeentes- en overheidinstelling bezig zijn geweest wat betrekking heeft om mijn astronomische hoge schuldenlast van af te komen, is in mijn ogen geen schoonheids award waard! ik zit al vanaf 2000 in de schulden en hoop ik over 5 jaar van af te zijn.
En wat ikzelf meegemaakt heb in de afgelopen jaren, weet men niet de gang van zaken binnen de gemeente in samenwerking van de betrokkenen instellingen, bedrijven hoe, wat, manier waarop men adequaat moet oppakken,handelen, alleen maar zijn/haar cliënten van kasje naar de muur sturen!
Ik hoop nu daadwerkelijk door de medewerkers van de gemeentes,overheidsinstellingen, bedrijven wat aan doen!
In alle repect, maar mijn ervaring is, wat ikzelf in de praktijk heb ervaren in de afgelopen jaren, vanaf oktober 2011 tot heden ten dagen, dat het bij mij nog niet gelukt is. Weliswaar via een uitzendbureau voor een bepaalde tijd werk had, maar op voor uitzicht geen vaste betaalde baan. Kortom vanuit oogpunt aan de werkgeverskant is er geen flexibiliteit naar de werkzoekenden om zijn of haar vastigheid te bieden, alleen maar 0 uren contract c.q. halfjaars contracten en daarna is het in meeste geval gedaan.
Daarnaast heb ik de afgelopen jaren als vrijwilleger schoonmaker werkzaam geweest.
Tenslotte ga ik vanaf aankomende maandag in een Re-integratie traject beginnen om mij zó binnen 10 maanden op de arbeidsmarkt deel te nemen.