Ingewikkelde procedures om ondersteuning bij de zorg aan te vragen, zijn voor mantelzorgers een hoge drempel. Dat leidt er bijvoorbeeld toe dat ondersteuning pas in beeld komt als mensen al overbelast zijn. Mantelzorgers weten zelf vaak niet waar ze behoefte aan hebben. Daarom is het goed om mantelzorgers actief en persoonlijk te benaderen via wijkteams, thuiszorgmedewerkers en loketmedewerkers.
Mantelzorgers
Dat blijkt uit het onderzoek naar de informele zorg – mantelzorg en vrijwilligerswerk – dat vier onderzoekers van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) hebben gedaan. Zij baseren het onderzoek op ruim 7000 enquêtes met mantelzorgers, vrijwilligers in zorg en welzijn en “niet-actieven” eind 2014.
Professionals
Uit het onderzoek komt verder dat de meeste mantelzorgers het helpen goed af gaat. Een op de tien vindt de mantelzorg een te hoge belasting. Voor hen is goede ondersteuning belangrijk. Bovendien is het kunnen delen van hulp met anderen of met professionals van groot belang. Daarom is het nodig dat professionals samenwerken en de hulp goed afstemmen met de mantelzorger.
Thuiszorg
Mantelzorgers die samenwerken met professionals van de thuiszorg of van de wijkverpleging zijn daar lang niet altijd positief over. 29 Procent van de mantelzorgers zegt zelden of nooit te kunnen meebeslissen over de zorg voor hun dierbare. Ruim een derde van de mantelzorgers vindt dat de thuiszorg of de wijkverpleegkundige zelden tot nooit oog voor hen heeft. ‘Een verbetering zou kunnen zijn, dat organisaties hun beroepskrachten expliciet de taak geven in tijd en in deskundigheid om mantelzorgers te ondersteunen’, aldus het SCP-rapport.
Veel Nederlanders zorgen voor een zieke partner, kind, ouder of andere naaste. Een zware taak naast hun gewone dagelijkse baan, die vaak als vanzelfsprekend gezien wordt. Ook door de mantelzorger zelf. Ga naar het dossier Mantelzorg >>
Psychosociale problemenVooral mantelzorgers die zorgen voor iemand met psychische of psychosociale problemen vinden het lastig om hulp aan anderen te vragen. Vaak omdat de cliënt geen hulp van anderen wil hebben. Dat geldt ook voor mantelzorgers die zorgen voor iemand met een verstandelijke beperking of voor iemand met dementie. De samenwerking met professionals wordt door deze groep mantelzorgers vaak moeilijk gevonden.
Informele hulp
De betrokkenheid van burgers bij informele hulp – mantelzorg en vrijwilligerswerk – is best goed. 36 Procent van de Nederlanders zegt minstens een jaar actief te zijn geweest als vrijwilliger in de zorg of als mantelzorger. Kan het beter, bijvoorbeeld doordat de overheid de betrokkenheid stimuleert? Mensen kiezen dan voor verlofregelingen en financiële maatregelen. Een deel van de mensen vindt dat de overheid niet de informele zorg moet bevorderen, maar beter de professionele zorg kan bevorderen. Helaas blijkt nog steeds dat mantelzorgers ook gedwongen worden om te helpen, omdat er niemand anders beschikbaar is.
Lees hier het rapport van het SCP: Informele hulp, wie doet er wat?
Omvang, aard en kenmerken van mantelzorg en vrijwilligerswerk in de zorg en ondersteuning in 2014
