‘Bert Holman: Sector had Welzijn Nieuwe Stijl zelf moeten starten’

Bert Holman verwijt de sector dat deze zelf het tweejarig programma Welzijn Nieuwe Stijl had moeten starten. Dit kan haast niet zo bedoeld zijn: de MOgroep heeft immers zelf namens de sector twee jaar geleden al het initiatief genomen tot een dergelijk programma. Vervolgens hebben we bijna een jaar moeten wachten tot ook VWS en de VNG op een lijn kwamen voordat we van start konden gaan. Het programma wordt weliswaar gefinancierd vanuit het ministerie, maar het is wel een beetje flauw om te suggereren dat de overheid ‘dus’ de trekker is. Ik constateer juist dat de sector voortvarend bezig is met Welzijn Nieuwe Stijl.

Holman doet overigens ook een juiste constatering: het klopt dat het onduidelijk is ‘wie zich namens het veld wel of niet ergens mee mag bemoeien’. Daar kan het Rijk zelf iets aan doen. Net als gemeenten moet ook het Rijk los durven laten en de verantwoordelijkheid daar leggen waar het hoort. Duidelijk is dat de sector zelf, samen met het beroeps- en opleidingsveld, verantwoordelijk is voor de professionaliseringsslag die gemaakt moet worden. Ik zou graag zien dat de sector daar ook zelf de middelen voor in handen krijgt: regel het zoals dat gaat bij het professionaliseringsprogramma van jeugdzorg. Uiteraard met duidelijke afspraken over te bereiken resultaten en met inzet van de aanwezige kennis bij bijvoorbeeld MOVISIE en CMO’s.

Holman constateert terecht dat de kennis van kennisinstituten niet altijd in vruchtbare akkers landt. Maar om dat de sector te verwijten? Ik denk dat er nog te veel sprake is van van bovenaf bedachte programma’s. De uitdaging is om de directe vraag vanuit het veld en de actuele ontwikkelingen, beter te verbinden aan de uitgebreide kennis die bij de kennisinstituten aanwezig is, zoals bijvoorbeeld gebeurd in de regionale REISprojecten en in de verbetering van Steunpunten Huiselijk Geweld (SHG’s).

De vergelijking die Holman maakt met de zorgsector gaat wat mij betreft op verschillende punten mank: Holman weet toch wel dat welzijn nu eenmaal grotendeels een lokaal (gefinancierd) verhaal is? En dat VWS wel degelijk grote bedragen steekt in de ondersteuning van de zorgsector, om voldoende personeel aan trekken, voor financiering van stagebijdragen en meerjarige innovatie- en onderzoeksprogramma’s via ZonMw?

Holman denkt dat her- en bijscholing in de cao vastgelegd moet worden. Maar kennis en scholing moeten aansluiten bij de vraag. Wij werken ‘vraaggericht’ naar aanleiding van signalen uit het veld. Er zijn nu eenmaal grote lokale verschillen in problematiek en aanpak. En daar ligt wat ons betreft de grote uitdaging: samen met kennisinstituten regionaal en lokaal met de organisaties uit het veld zelf, en lokale hogescholen kennisdelen, professionaliseren en welzijn verbeteren. Lokaal maatwerk is typisch welzijn. Ook in bijscholing.

Investeren in welzijn moet! Maar kan niet alleen vanuit de branchepotjes betaald worden. Het Rijk zal – net als in de zorgsector- moeten bijdragen, met al die bezuinigingen en overhevelingen in het verschiet.

Aly van Beek
Directeur MOgroep Welzijn & Maatschappelijke Dienstverlening

Bron: Foto: MOgroep