‘In het begin brachten de vrijwilligers maandelijks zo’n twintig maaltijden rond,’ zegt directeur Janneke Postma. Af en toe vervoerden ze met hun eigen auto’s ouderen binnen de grenzen van Hellevoetsluis. Maar de vraag naar de diensten van SBO is zeer sterk toegenomen. Inmiddels werkt het servicebureau met 140 vrijwilligers. De maaltijdvoorziening brengt jaarlijks vijftigduizend maaltijden rond. Permanent rijden er drie bussen en twee auto’s, die op jaarbasis vijftienduizend personen vervoeren. Het project Open Tafel beidt zelfstandig wonende ouderen de gelegenheid de maaltijd te gebruiken in het verzorgingshuis, waarbij de SBO-vrijwilligers optreden als gastvrouwen en het eten serveren. Deze dienst is ook nog eens goed voor vierduizend maaltijden per jaar. Verder begeleidt SBO ouderen die naar het ziekenhuis moeten, zet het telefooncirkels en alarmering op en is het momenteel bezig met het opzetten van huisbezoeken, om ouderen de straat op te helpen, te ondersteunen bij het invullen van formulieren en eenzaamheid onder ouderen te signaleren en te bestrijden.’

Vrijwillig
De dienstverlening van SBO is niet meer weg te denken uit Hellevoetsluis. Het Servicebureau mag dan uit nood zijn geboren, de vraag rijst wel of het voor de gemeente op deze manier niet erg makkelijk is om geen professionele voorzieningen op te zetten, want waarom voor iets betalen dat al vrijwillig gebeurt? Hein Verhoef, bestuurslid van SBO: ‘Voor de gemeente is onze dienstverlening ideaal en goedkoop. Wel moeten we oppassen dat we niet aan ons eigen succes ten onder gaan. Want met de vergrijzing blijft de vraag naar onze diensten toenemen. Wel denk ik soms dat er erg zwaar op vrijwilligers wordt geleund. Het is de vraag of het juist is dat maatschappelijke taken door vrijwilligers moeten worden opgevuld. Maar voor beroepskrachten is geen geld. En vergeet niet dat de vrijwilligers dit werk graag doen. Het houdt hen bezig. De gemiddelde leeftijd van onze vrijwilligers is zestig en acht van hen zijn zelfs boven de tachtig. We werken momenteel met negen beroepskrachten: twee reguliere werknemers, drie mensen met een ID-baan en vier WIW’ers. Die worden door de gemeente betaald, evenals onze huisvesting in een verzorgingshuis.‘

Niet vrijblijvend
De dienstverlening van SBO mag dan steunen op vrijwilligers, vrijblijvend is het allerminst, stelt Verhoef. ‘Wij zijn een organisatie van professionele vrijwilligers. Dat lijkt een contradictio, maar het werk dat wij doen is volstrekt vergelijkbaar met dat van professionele krachten. De klant merkt geen verschil.’ Het grote voordeel van werken met vrijwilligers is, volgens Postma, het enthousiasme, de flexibiliteit en het informele karakter. Dat brengt echter ook nadelen met zich mee. ‘Onze organisatie is dermate groot geworden dat je zaken ook formeel moet regelen. Statuten, huishoudelijke regels, vakantieroosters en dergelijke. Maar je moet enorm uitkijken dat je daarmee de vrijwilligers niet afschrikt. Die houden niet van papier.’