Door Matthijs Roelfzema –
target=_blank>Skarsterlân
is de eerste gemeente
in Friesland die psychiatrische patiënten verplicht aan het werk stelt.
De gemeente hanteert de aanpak al een tijd bij mensen die langdurig
werkloos zijn, als gevolg van een lage opleiding of verslavingsproblemen.
Niet afschrijvenGuus Bax, beleidsmedewerker
reïntegratie bij de gemeente Skarsterlân, noemt verschillende voordelen van de
aanpak. ‘Het scheelt ons niet alleen de kosten van de uitkering. Dat is ook niet
het oogmerk. Iedereen moet dertig uur aan de slag. Je kunt die mensen niet
afschrijven. Deze vijftien mensen lukte het echter niet via een normaal
reïntegratiebedrijf aan de slag te komen.’
Contract voor begeleidingVorige week heeft de gemeente
voor deze groep een contract gesloten met de
href=”http://www.ggzfriesland.nl/” target=_blank>GGZ Friesland over de
begeleiding. De GGZ bestudeert al een tijdje de mogelijkheden tot deelname
aan de arbeidsmarkt van deze groep.
Groenproject en autowerkplaatsDe
uitkeringsgerechtigden maken zich nuttig op een groenproject en een
autowerkplaats, vertelt Bax. De patiënten, die al stonden ingeschreven bij de
GGZ Friesland, volgden eerst een dagbestedingsprogramma met minder dan dertig
uur per week. ‘Dat was niet meer te bekostigen vanuit de AWBZ’, aldus Bax. Het
nieuwe initiatief wordt betaald uit de Wet werk en
bijstand. MaatwerkDe GGZ
Friesland vindt het een unieke aanpak, in de provincie en zeker in heel
Nederland. Volgens Kees Riem Vis, clustermanager van de GGZ Friesland op de
afdeling Dagprogramma’s, komt dat door het maatwerk dat de GGZ kan leveren.
‘Dertig uur werken in de week is helemaal geen verkeerde eis. Maar wij motiveren
bij de gemeente ook als dat echt niet kan. Begin eerst bijvoorbeeld eens met
twaalf uur. Wij dwingen een persoon met een angststoornis niet om in eren grote
groep te werken.’
Flexibele benaderingEen flexibele benadering van de
patiënt en zijn of haar geschiedenis is het uitgangspunt van de aanpak Door te
kijken naar de mogelijkheden van een cliënt zijn inmiddels successen geboekt. Zo
werkt een GGZ-cliënt inmiddels in een supermarkt en begon zelfs met een
opleiding voor de detailhandel.
Riem Vis noemt ook het voorbeeld van een man die het werk absoluut niet
aankon. ‘Dan geef je bij de gemeente aan: “Nu lukt het niet. We kijken over drie
maanden nog eens of zijn situatie stabieler is.”’
Lees ook:
portal/zorgwelzijn.portal/enc/_nfpb/true/_pageLabel/tsge_page_nieuws/tsge_portlet_zw_news1_1search/true/tsge_portlet_zw_news1_1channelId/5601/tsge_portlet_zw_news1_1id/54738/_desktopLabel/zorgwelzijn/index.html”
name=”Bijstand GGZ-patiënten”>‘Recht op bijstand ggz-patiënten beter
regelen’, Zorg + Welzijn Nieuwsbrief , 7 april 2006,
portal/zorgwelzijn.portal/enc/_nfpb/true/_pageLabel/tsge_page_nieuws/tsge_portlet_zw_news1_1search/true/tsge_portlet_zw_news1_1channelId/5601/tsge_portlet_zw_news1_1id/52794/_desktopLabel/zorgwelzijn/index.html”
name=”Ambtenaren duperen opgenomen GGZ-cliënten”>‘Overijverige’ ambtenaren
duperen opgenomen ggz-cliënten’, Zorg + Welzijn Nieuwsbrief, 10 mei
2006