Tijdens het bezoekuur in de penitentiaire inrichting is het voor kinderen vaak hopen op een beetje aandacht. In een uur passeren vaak beladen onderwerpen de revue, zoals de financiën. De volwassenen moeten praten. In andere gevallen zien de kinderen hun gedetineerde ouder niet, omdat het niet mag van mama, het bezoekuur onder schooltijd valt of de gevangenis te ver weg is. Of bijvoorbeeld omdat een bezoek te emotioneel is voor de ouders of als gevangenschap een geheim blijft. En dat terwijl het contact tussen ouder en kind heel belangrijk is, stelt projectleider Winie Hanekamp van Exodus.
Het doel van het project is dan ook het versterken van het contact tussen ouder en kind. ‘Voor de gedetineerde kan het bezoek van het kind weer zin geven aan het leven in een inrichting. Bovendien is bewezen dat goed contact met het kind effect heeft op het voorkomen van terugval. Aan de kinderen merken wij dat het voor hen heel fijn is te weten wat er precies met vader of moeder gebeurt.’
Gezellig
Bij het Ouders, Kinderen en Detentie-project begeleiden vrijwilligers de kinderen naar de gevangenis. Daar ontmoeten ze hun vader of moeder in een speciaal ingerichte bezoekzaal met spelletjes en speelkleden. Een gezellige middag met alleen de gedetineerde ouder. ‘Die exclusieve aandacht voor het kind is misschien wel de grootste kracht van dit project,’ zegt Hanekamp. Wel vaker komen er moeder/kind- of vader/kinddagen voor in penitentiaire inrichtingen, vervolgt ze. ‘Je ziet bij die dagen dat ze op entertainment zijn gericht. Er is een luchtkussen of er wordt een clown geregeld. Je verliest dan het contact tussen ouder en kind, want ouders blijven passief toekijken hoe het kind speelt.’ Er komen daarom ook geen gamecomputers of televisies aan te pas bij het OKD-project, laat Hanekamp weten.
Thuisfront
Exodus werkt samen met veertien inrichtingen om maandelijks een speciaal bezoek van twee uur te organiseren. Gedetineerden kunnen een bezoek aanvragen en in samenspraak met het thuisfront begeleidt een vrijwilliger het kind. Iedereen mag deelnemen, maar drugsgebruik en agressief gedrag worden niet getolereerd. De inrichting zelf speelt ook een grote rol in de afweging of het gedrag of het gepleegde delict nadelig is voor het kind.
Sinds 2006 werkt Exodus aan de uitbreiding van het project. ‘Staatssecretaris Albayrak heeft vastgesteld dat er minstens viermaal per jaar ouder/kinddagen moeten plaatsvinden. Maar dan moeten ouder en kind iedere keer weer opnieuw kennismaken. Wij denken dat het goed is om vaker contact te hebben. En om daarbij niet alleen te focussen op de gedetineerde, maar ook op de thuissituatie waar diegene uiteindelijk weer terechtkomt.’
Dit artikel staat in Zorg + Welzijn Magazine nummer 3, maart 2010.
https://docs.google.com/open?id=0B6Aq9ZAnmbf0cFNKRGV5SXBELTg
Het contact tussen kinderen en gedetineerde ouders is ontzettend belangrijk. Momenteel zetten wij ons nog voornamelijk in voor (ex)-gedetineerde moeders en hun achterblijven kinderen. Wel zijn wij druk bezig om het aanbod zoals dat voor de moeders ontwikkeld is te vertalen in een op vaders gericht aanbod.
Voor een impressie; knip en plak de bovenstaande Link in uw browser.
Bezoek is een drama. In het ene uurtje per week moeten mijn man en ik al veel bespreken ( ons huis moet verkocht worden) en de kids hangen er een beetje bij. We krijgen gelukkig begeleiding van een psycholoog en onze oudste (8) heeft daar veel steun aan, maar oooo wat heeft die jongen het moeilijk. Die wil een potje stoeien met zijn vader of idd een knuffel kunnen geven. Een spelletje kunnen doen samen. gelukkig 2x een kamertje apart gehad zodat de kids gewoon op schoot konden gaan zitten, maar het is er erg klein en er hangt niks aan de muren. Ik snap heel goed dat het een gevangenis is en er zit iemand zijn straf uit of is in afwachting van een proces(zoals mijn man), maar hebben diens kinderen daarom gevraagd? Nee toch, maar die worden wel gestraft op deze manier. Ik ga deze week alleen omdat ik dingen moet bespreken die niet voor kinderoortjes bestemt zijn, maar dat houd in dat de kinderen hun vader 2 weken niet zien en doet mij veel verdriet.
Zoals al wordt aangegeven is 4 maal per jaar te weinig.
Mijn man zit ook in detentie, er was om de week OKD ons dochter van 8 nu net 9 zag er elke keer weer naar uit, ook omdat ze bij heit op schoot kon zitten konden knuffelen en spelen voetballen etc.
Nu is hij overgeplaatst en is daar 1 keer in de maand OKD en helaas een wachtlijst,dus wanneer zij weer een gezellige middag met heit kan beleven is nog de vraag.Want zoals er hier ook wordt gezegd het normale bezoek is voor een kind moeilijk, ze mogen alleen bij binnenkomst en het weggaan de ouder een knuffel geven, dus niet onbezorgd op het moment wanneer een kind daar behoefte aan heeft.
En weer is het kind de dupe, wordt tevens gestraft voor het feit dat zijn ouder een misstap heeft begaan, misschien dat de minster daar ook eens aandacht aan besteed.Weet niet of de minister zelf kinderen heeft, maar hoe zouden zij het vinden om hun ouder 4 maal per jaar te mogen knuffelen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!