Maandag; vergaderdag

Half zeven. Vanwege het luide gekrijs van mijn vier weken oude dochtertje, ben ik genoodzaakt mijn warme bed uit te komen. Uitslapen zit er niet meer in voor deze jonge vader. Om elf uur moet ik naar Het Buro voor onze wekelijkse vergadering met de andere straatcoaches en onze begeleiders. Voor mijn opleiding sociale dienstverlening moet ik leerdoelen opstellen, dus ik besluit wat eerder te gaan, om die met mijn begeleider André Visser door te nemen. Mijn teamgenoten, ook allemaal straatcoach, zijn er nog niet. Maar wat wil je, het is nog maar kwart voor elf.

We bespreken de nieuwe jongeren met wie we als straatcoach contact hebben gemaakt, hun problemen, wat we ermee kunnen. Daarna gaan we verder in op het zogenaamde competentiemodel: hoe maak je een schema van een jongere, zijn vaardigheden, zijn blokkades, zijn netwerk. We bespreken ook de presentatie die we volgende week bij de politie zullen houden over het werk van het S-team. Daarna nog even de nodige telefoontjes plegen. Zaken regelen voor cliënten met instanties, wat jongens bellen uit de straatscène voor info. En dan weer snel naar huis.

Dinsdag; cliëntendag

Oeps, bijna verslapen. Ik begeef me in haastige spoed naar Het Buro, want om tien uur hebben mijn begeleider André en ik een intakegesprek met een ‘potentiële cliënt’: JD. Ik ken hem al een jaar en weet dat hij wel eens kwajongensstreken uithaalt. Maar dat zijn problemen nog dieper gaan, wist ik niet. Kort geleden is hij opgepakt met een vriend vanwege het slopen van een fiets. Daar heeft hij een nacht voor moeten zitten. Dat was voor zijn moeder, die herstelt van een hersentumor, aanleiding om hem tijdelijk bij zijn zussen in huis te plaatsen. Ik heb JD en zijn zussen aangeboden om bij ons op een gesprek te komen en hem als straatcoach in begeleiding te nemen. In het gesprek blijkt dat er bij JD zich heel wat afspeelt. Ook zijn zus brandt tijdens het gesprek los en vertelt over de problemen die ze in het gezin heeft meegemaakt. JD kan met zijn woede niet overweg en uit dat in agressief gedrag. Zijn zussen hebben zich onttrokken aan de problemen en zijn jong op zichzelf gaan wonen. JD heeft in een kwade bui, omdat hij boos was op zijn moeder, geld van haar gestolen. Achteraf had hij er spijt van. We vragen door en dan komt er een hoop trammelant in het gezin los. André komt met een praktisch hulpmiddel, de emotiethermometer. Dat is een methode om woede te herkennen en je bewust te worden van je emoties. Daarmee kan JD leren om met zijn opgekropte woede iets anders te doen dan te slaan.

Woensdag; velddag

Heb ’s ochtends op de opleiding weer eindeloos naar mijn leraar moeten luisteren over zijn huis, dat in WO II door een joods koppel was bewoond. ’s Middags naar Het Buro voor een inventarisatiegesprek met een groep meisjes, die we hadden gelokaliseerd bij een basketbaltoernooi. De organisatie van dat toernooi had ons gevraagd een oogje in het zeil te houden, nadat er op de eerste dag rellen waren geweest. De meisjes die betrokken waren bij die rel, hadden problemen gekregen met de politie. Ik heb hen uitgenodigd voor een gesprek. Een van die meisjes blijkt in het verleden meer aanvaringen te hebben gehad met de politie. Thuis heeft ze kennelijk problemen met haar ouders, want ze vertelt dat Bureau Jeugdzorg en de Raad voor de Kinderbescherming contact hebben opgenomen. Omdat er nog meer meisjes bij zitten besluit ik er niet dieper op in te gaan. Ik bied haar aan hier apart over te praten. Voor de andere dames kan ik helaas weinig doen. Ze wilden graag een bemiddeling vanwege die ruzie op het toernooi, maar de andere partij heeft een aanklacht tegen hen ingediend en wenst die niet terug te trekken.

Donderdag; contactdag straatcoach

Vanochtend hadden we een presentatie bij een van de jongerenwerkorganisaties. Ze waren erg enthousiast en konden niet om het feit heen dat ze ons goed kunnen gebruiken. Wij hebben de ‘straatwijsheid’ waarover zij zelf niet beschikken. We hebben meteen afspraken gemaakt om regelmatig hun activiteiten te bezoeken. ‘s Avonds om zeven uur is het tijd voor onze preventieve patrouille. Samen met mijn collega-straatcoaches Melvin en Tony bezoeken we de plaatsen waar de straatjongeren hangen. Het zijn geen vaste plekken, ze veranderen per dag. Soms vinden we ze op de hoek van de straat, soms bij de jongerensoos, soms in het winkelcentrum. We gaan het centrum in. Helaas was de politie ons voor met een actie preventief fouilleren, dus zijn de vogels gevlogen. Shit man, voor niks de stad in gegaan en het is nog hartstikke koud ook.

Vrijdag; speeldag straatcoach

Een echt frustrerende dag vandaag. Mijn studiefinanciering is op de verkeerde rekening gestort. Ik kan mijn huurachterstand dus niet betalen. Ik vraag mijn begeleider André om hulp om dit goed te regelen. Na schooltijd ga ik met collega Deniz naar de jongerensoos in Bilgaard om te observeren. We doen mee met de activiteiten daar. Voor de hiphoppers is er een ruimte om hun skillz te laten horen en ik voelde me genoodzaakt om ook de mijne te laten horen. Skillz wordt in de hiphop-taal gebruikt als benaming voor je kunnen en doen. Het valt me op dat de jongeren verbaal erg agressief naar elkaar toe zijn. En dat er voornamelijk veel Marokkaanse jongeren zijn. Niettemin is het een heel gezellig gebeuren en we leggen gemakkelijk contact. Deniz, die van Turkse afkomst is, geniet veel respect bij de Marokkaanse jongeren omdat ze hem als een van hun zien. Dat is goed, het betekent dat ze ook positief beïnvloed kunnen worden. Om vier uur gaan we weer weg, met een uitnodiging op zak om gauw een keer terug te komen. Zeker weten dat ik revanche neem op dat 13-jarige Marokkaantje, die mij met Fifa 2005 elke keer verslaat.