beperking
Banengroei voor gehandicapten is geen echte groei
De werkgelegenheid voor mensen met een beperking is niet echt gegroeid, stelt Cedris.
Stelletje asocialen
Het is asociaal om de verantwoordelijkheid van de participatiemaatschappij vooral te leggen bij de groep die niet zo vaardig is.
Professional moet oog hebben voor brussen
Opgroeien met ziekte en zorg heeft niet alleen een grote impact op het zorgvragende kind in een gezin. Ook de broers en zussen voelen die impact. Maar voor hen is er niet altijd aandac ht, zo blijkt uit onderzoek van Nederlands Jeugdinstituut.
Kunnen we nog verlangen?
Het lukt me niet om een bucketlist te maken, omdat ons huidig leven het niet meer toestaat te verlangen.
Rolstoelempathisch vermogen
Stel je voor: je maakt een nieuw museum in Nederland. Je krijgt daar van het Rijk en gemeente vele miljoenen voor en je noemt het P!T. Het nieuwste veiligheidsmuseum van Nederland. Je denkt aan rolstoeltoegankelijkheid en zorgt dat er mooie hellingbanen zijn en brede deuren. Tot zover niks aan de hand.
Ex-delinquenten en verslaafden minste kans op werk
Mensen met een verslavingsachtergrond en ex-gedetineerden worden door een werkgever het minst gemakkelijk geaccepteerd als werknemer dan andere mensen met een arbeidsbeperking. Een onderzoek van Start Foundation geeft gemeenten inzicht in het succes van plaatsing van mensen met een beperking op de arbeidsmarkt.
‘Arbeidsmarkt onhaalbaar voor mensen met beperking’
‘We zeggen “ga werken” tegen een groep die dat niet zelfstandig kan.’ Idioot eigenlijk, vindt hoogleraar Inclusieve Arbeidsorganisaties Frans Nijhuis. De Participatiewet is gedoemd te mislukken, vreest hij, tenzij werkgevers goede ondersteuning krijgen en we de inhoud van functies anders gaan indelen.
Maatjes vullen geen vriendschapsgaatjes
'Dus dit project sluit perfect aan bij de Kanteling en de bezuinigingen in de gezondheidssector?’, vroeg de mevrouw die mij vorige week interviewde voor een radioprogramma. Het project INO, waar ik coördinator van ben, is namelijk genomineerd voor een appeltje van Oranje.
‘Of seksuele voorlichting werkt, weten we niet’
De seksuele voorlichting aan mensen met een verstandelijke beperking wordt niet geëvalueerd of is niet gebaseerd op theoretische kennis. Dat blijkt uit onderzoek van gepromoveerd onderzoeker Dilana Schaafsma aan de universiteit van Maastricht. Terwijl het juist belangrijk is om te weten wat werkt, want deze groep heeft baat bij een betere weerbaarheid op seksueel gebied.
6 stappen naar een goede interventie
De seksuele voorlichting aan mensen met een verstandelijke beperking wordt niet geëvalueerd of is niet gebaseerd op theoretische kennis. Dat blijkt uit onderzoek van promovenda Dilana Schaafsma aan de universiteit van Maastricht. De promovenda pleit voor het gebruik van Intervention Mapping. Een stappenplan om tot betere voorlichtingsmethodes te komen.
