jongerenwerk
Professional, wees eigen-wijs!
Ik loop al en hele tijd rond in de wereld van de transities. Ik mag meedenken en -praten en hoor daarbij veel meningen en ideeën. Wat mij opvalt, is dat vooral wethouders en ambtenaren van zich laten horen. En de managers en directeuren die zich zorgen maken over het werk en hun organisatie. Ook burgers vragen zich steeds vaker hardop af wat er gaat gebeuren en hebben zo hun twijfels bij de rol die zij krijgen in de ondersteuning van anderen.
‘Jongerenwerk miste beroepscode’
BVjong, de beroepsvereniging voor kinder- en jongerenwerkers, heeft een beroepscode vastgesteld. De code is een houvast bij het professioneel handelen voor jongerenwerkers. Het maakt duidelijk wat kinderen, jongeren, ouders, gemeenten en partnerorganisaties van de werkers mogen verwachten.
Beroepscode voor kinder- en jongerenwerkers
BVjong, de beroepsvereniging voor kinder- en jongerenwerkers, heeft een beroepscode vastgesteld. Daarin staan de afspraken die de leden van de beroepsgroep BVjong met elkaar hebben gemaakt over de uitoefening van hun beroep. Bekijk hieronder waar die afspraken over gaan.
Experimenteren met volwassen worden
Laatst zat ik met een stel vrienden samen en werden er herinneringen opgehaald. Laat ik even eerlijk zijn, ik denk als er vroeger zoveel zorgoverleggen, adviesteams en dergelijke geweest waren dan waren mijn vrienden en ik absoluut onderwerp van gesprek geweest.
‘Eigenlijk vind ik homoseksualiteit niet kunnen’
‘Maar juf, als u dan verliefd bent op een meisje, bent u dan verliefdverliefd? Of vindt u haar dan aardig?’ Voor sommige kinderen zijn andere religies, een andere seksuele voorkeur of een andere afkomst bij voorbaat gek, vies, slecht of stom. ‘Dat kun je kinderen niet altijd kwalijk nemen, maar je kunt hen wel leren dat de mening van anderen niet per se jouw menig hoeft te zijn.’
Ghostbuster van overlastbestrijding
Sinds een tijdje mag ik weer ambulant werken. Al snel begon mijn oude gezegde te gelden: ‘Je kan een jongerenwerker van de straat halen, maar de straat niet uit de jongerenwerker’.
Sociale media in welzijn, bedreigend of bruikbaar?
Onlangs werd ik gevraagd een discussie te leiden over het thema of sociale media in welzijn een bedreiging zijn of bruikbaar. Toen ik daarover twitterde, kreeg ik als reactie dat dit een discussie was die in deze tijd toch niet meer nodig zou zijn? Dat zou je denken inderdaad. Maar niets is minder waar.
Antoinet Wijnakker: ‘Vertrouw op je ideeën’
‘Het ligt aan de ander’ bestaat niet voor Antoinet Wijnakker. ‘Iedereen kan veranderen. Soms hebben mensen ondersteuning nodig. Daar zijn wij voor.’ Antoinet werd tijdens het Welzijnsdebat op 3 december 2013 gekozen tot Sociaal Werker van het Jaar.
Gillende keukenmeiden
Net na nieuwjaar baste het los: de vuurwerkdiscussie. En niet voor niets. Al die rotjes, bommen en gillende keukenmeiden leveren veel ellende op. Toen ik puber was in de betrekkelijk rustige jaren negentig was dat overigens niet anders. Je ging af als een gillende keukenmeid als je daarover ‘zeik-te’. Ik hield dus wijselijk mijn mond.
‘Veel eigen kracht in ontwikkelingslanden’
Het Westen kan heel veel leren van burgerinitiatieven uit ontwikkelingslanden. Omgekeerde ontwikkelingssamenwerking heet dat. ‘Een wijkaanpak in Kaapstad, kan heel goed werken in Groningen. Met lokale aanpassingen natuurlijk.’
