Overal om mij heen zie ik pilots rondom generalistisch werken opduiken. En meer dan eens zijn dit nieuw opgebouwde structuren waar mensen generalistisch moeten gaan werken. Wat mij vooral opvalt aan dit alles is dat iedereen een eigen vertaling heeft van wat generalistisch werken is. Alleen dit al vind ik een gevaarlijke ontwikkeling, want zolang we niet met zijn allen duiding kunnen geven aan wat we nu eigenlijk bedoelen, is de kans groot dat we maar wat gaan doen.

Aanvankelijk dacht ik om met stille trom te vertrekken. Als blogger voor Zorg + Welzijn. Een lokaal initiatief dat burgerinitiatieven op het gebied van zorg en welzijn, cultuur, wijkontwikkeling, wijkeconomie en buurttuinen, verenigt in een krachtige belangengroep vraagt mijn energie. En daarmee kom ik op een steeds verdere afstand van de professionele zorg en welzijnswereld. Eerlijkheidshalve voel ik me ook niet meer zo thuis tussen mijn medebloggers.

Voor het jongerenwerk is een keurmerk of een kwaliteitscontrole soms een noodzakelijk kwaad om in aanmerking te komen voor financiering. Maar is het niet ook, of juist, een uiterst waardevol advies?

Samenwerken is het sleutelwoord voor een gedegen jeugdstelsel. Het lijkt alleen alsof het een vraagstuk blijft waar nog niet echt iemand het antwoord op gevonden heeft. Elke dag opnieuw proberen bevlogen professionals elkaar te vinden, managers goede convenanten af te sluiten waarin samenwerking centraal staat en opdrachtgevers proberen beleid te schrijven waarin samenwerking vereist wordt.

Regelmatig krijg ik als jongerenwerker te maken met jongeren die een beetje ondersteuning nodig hebben in de route die ze gekozen hebben. Het kan om allerhande ondersteuning gaan van een opleidingkeuze tot ruzies thuis beter leren oplossen. Maar ook de minder makkelijke vragen komen bij het jongerenwerk terecht. Sterker nog: het zijn vaak juist de meer complexe vraagstukken die bij het jongerenwerk terecht komen.

Met een jeugdwerkloosheid die is opgelopen tot bijna zestien procent, is een krachtig en volledig cv voor jongeren belangrijker dan ooit. Welke opleidingen heb je afgerond, welke ervaring heb je daarbuiten opgedaan en welke vaardigheden heb je in die jaren ontwikkeld? Veel jongeren blijken echter niet in staat om dit goed zichtbaar te maken. Het wordt tijd voor een ‘cv nieuwe stijl’.

Het begeleiden van jongeren is een vak apart. Elke dag opnieuw is het jongleren tussen vasthouden en loslaten. Vaak wordt het loslaten van jongeren als iets lastigs omschreven, maar wel iets wat heel belangrijk is om ze optimaal te laten groeien.

Werken met jongeren is een vak apart. Niet voor niets hebben wij in de organisatie een team dat zich alleen maar richt op jongeren van 18 tot 27 jaar. De jongerenwerkers zijn zelf relatief jong (onder de 30) en goed op de hoogte van alle wet- en regelgeving betreffende deze doelgroep.