Waarom zetten we mensen eigenlijk nog uit hun sociale huurwoningen? Omdat ze in 80 procent van de gevallen de huur al een tijdje niet hebben betaald. Natuurlijk, dat begrijpen wij. Maar voor welk probleem is dat een oplossing? Dat de huurachterstand wordt terugbetaald? Nee, meestal kunnen verhuurders fluiten naar een groot deel van hun centen. Dat de komende maand geen huur hoeft te worden betaald? Niet door deze specifieke huurder misschien, maar ergens zal hij of zij onderdak vinden en dat onderdak moet betaald worden.

Achterin dit nummer gooit het Instituut voor Publieke Waarden (IPW) de knuppel in het hoenderhok. De door mij geliefde vrijdenkers bepleiten het einde van de huisuitzetting. De argumentatie in het kort: het uit te zetten gezin belandt van de regen in de drup en de maatschappelijk kosten zijn veel hoger dan wanneer het gezin gewoon had mogen blijven zitten. Maar lees vooral zelf de column.

Eerlijk gezegd keek ik ervan op. Half maart publiceerde Movisie een groot onderzoek waarin geconstateerd werd dat wijkteams niet toekomen aan outreachend werken, aan het ontwikkelen en ondersteunen van burgerkracht, aan preventie. Dus wel druk, druk, druk. Maar niet met die zaken die de inmiddels roemruchte ‘transformatie’ teweeg zou brengen.

Botsende artikelen in het nummer dat je ter hand hebt genomen. Anke Welten schrijft verderop over de vooroordelen van professionals in het sociaal domein.