mantelzorg
Gezondheidseconoom Bernard van den Berg over de waarde van mantelzorg: ‘De overheid mag de kosten van mantelzorg niet negeren’
De overheid doet alsof de mantelzorg niets kost. Door meer taken van de reguliere naar de mantelzorg te verschuiven wil ze de kosten van de zorg in de hand houden. Volgens gezondheidseconoom Bernard van den Berg is die besparing, zeker op de lange termijn, slechts schijn. ‘Met pappen en nathouden wordt een systeem in stand gehouden waarvan je alleen maar kunt hopen dat het niet volledig uit de hand loopt.’
Woongroep voor senioren stimuleert een actief en geborgen leven: Ouderen onder elkaar
De woongroep voor ouderen kan op steeds meer enthousiasme rekenen. Ze biedt een veilige leefomgeving, waarin de senioren elkaar actief houden. Inmiddels staan er vierduizend wooneenheden geregistreerd. Maar de initiatiefnemers worden geregeld gehinderd door bureaucratie en vooroordelen. ‘Gemeenten en woningcorporaties denken vaak te weten wat goed voor ons is.’
Cultuuromslag nodig voor invoering nieuwe wet: Manifest stelt voorwaarden aan WMO
Zeventien maatschappelijke organisaties hebben een manifest overhandigd aan de Tweede Kamer voer de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO). De organisaties stellen dat de wet, die per 1 januari 2006 wordt ingevoerd, tot grote problemen zal leiden voor burgers die gebruik maken van zorg- en welzijnsvoorzieningen.
Kostenbeheersing en concurrentie in de ouderenzorg: ‘Kan het een kwartiertje korter?’
De uitgaven moeten beheerst worden, wil het kabinet ons inprenten. Want de vergrijzing slaat toe en de financiering voor toekomstige zorg loopt gevaar. Dus moeten instellingen concurreren, de indicatie wordt gecentraliseerd en de kosten blijven binnen regeringsafspraken. Maar er moet wel
meer productie geleverd worden, zo hebben brancheorganisaties en minister in een convenant afgesproken.
Islamitisch thuiszorgbureau wijst moslims de weg in regelwoud: Zorg op culturele maat
Een moslim wil alleen gewassen worden door iemand van het eigen geslacht. De reguliere thuiszorg kan met deze wens vaak geen rekening houden. Sinds kort kunnen hulpbehoevende islamieten terecht bij UenZo thuiszorg in Rotterdam. Het bureau levert cultureel passende zorg. ‘De reguliere thuiszorg is doordrenkt met Nederlandse normen en waarden.’
Signalen over mishandelingen in verpleeg- en verzorgingshuizen nemen toe: ‘Ouderen nemen de ellende vaak voor lief’
Ouderenmishandeling is een taboe. Voor het slachtoffer, dat uit gêne, afhankelijkheid of angst niks durft te zeggen. Maar niet zelden ook voor de instelling. Waarom wordt zoiets niet eerder door collega’s opgemerkt? Volgens recent onderzoek is ‘het zicht op de aard en omvang van ouderenmishandeling in verzorgings- en verpleeghuizen nagenoeg afwezig’.
Steuncirkels in de mantelzorg nemen zorg over bij wegvallen ouders: Een vriendenclub als erfenis
Steuncirkels zorgen ervoor dat de zorg voor verstandelijk gehandicapte kinderen wordt overgenomen als de ouders wegvallen. Het is opgezet naar het voorbeeld van de Canadese organisatie Plan. Een groep betrokkenen deelt de zorg voor gehandicapte én ouders.
Pogingen om personeelsbestand zorgsector diverser te maken: Intercultureel zorgen
Slechts zeven procent van de werknemers in de zorgsector is van allochtone komaf. Verschillende projecten streven naar een betere afspiegeling van de multiculturele beroepsbevolking. Hoe ziet dit er in de praktijk uit? Drie initiatieven nader bekeken.
Hoogleraar geriatrie Marcel Olde Rikkert: ‘Gezondheidszorg is niet afgestemd op ouderen’
Bezuinigen op de zorg voor ouderen is onverstandig en kortzichtig. Als de overheid nu niet investeert in specifiek op ouderen gerichte zorg nemen de gezondheidsklachten van ouderen toe en lopen de kosten op. Hoogleraar geriatrie Marcel Olde Rikkert pleit voor integrale ouderenzorg.
Dementieconsulent wil ouderen zo lang mogelijk in eigen omgeving laten wonen: Relaties bouwen op vertrouwen
‘Het is erg belangrijk om dementerenden zo vroeg mogelijk te begeleiden,’ zegt Marjan van Dijk. Als één van de drie dementieconsulenten in Tilburg volgt ze het ziekteproces op de voet om zo veel mogelijk praktische zorg aan te kunnen bieden. Daarbij is de gebrekkige samenwerking met verwijzers als huisartsen en professionals in de ggz nog een obstakel.