Erg bemoedigend zijn de recente geluiden uit de vrijwilligerswereld niet. Het wordt steeds moeilijker vacatures te vervullen. Met name jongeren zijn nauwelijks meer te porren voor onbetaald werk. Toch zijn de kopstukken uit het veld niet somber. Het wordt niet minder, maar anders, beweren ze. De moderne vrijwilliger zapt en vraagt zich steeds af: what's in it for me? Korte klussen met een kop en een staart zijn de trend, en het wordt tijd dat instellingen hun werk daar op inrichten. 'Mensen zitten niet te wachten op de ballast van een organisatie, zoals vergaderingen en besprekingen.'

Eind vorig jaar kwam de Stichting Opmaat in opspraak vanwege slecht management en een chaotische situatie in de woongroepen van geestelijk gehandicapten. De Inspectie schreef een vernietigend rapport, waarop in januari dit jaar een aanwijzing volgde van staatssecretaris Vliegenthart. Inmiddels is directeur Rodenburg vervangen door een interim-manager en de voltallige Raad van Toezicht trok zich terug. Een teleurgestelde John Roozen blikt terug op de gebeurtenissen: 'We zijn niet streng genoeg geweest, maar het voordeel van de twijfel is ons ook niet meer gegund.'

Door het vraaggericht werken in de verstandelijk gehandicaptenzorg krijgen de cli‘nten steeds meer vrijheid. De meesten kunnen die redelijk tot goed aan, maar er is een groep die bezwijkt voor de verlokkingen van drugs en criminaliteit. Dat plaatst de hulpverlening voor dilemma's. Wat te doen als de cli‘nt - die tegenwoordig koning is - afglijdt?

Om te weten hoe een wijk er voor staat, hanteren veel gemeenten zogeheten 'achterstandsscores'. Op basis van die scores worden besluiten genomen over de benodigde interventies en de inzet van welzijnsgelden. Met meten denkt men ook te weten. Want cijfers zijn concreet en bieden houvast. De achterstandsscores laten echter maar een deel van de werkelijkheid zien van een buurt. Het andere deel, het verhaal van de bewoners zelf, moet het vaak afleggen tegen de macht van de statistieken.

Ruim een jaar geleden kwam de Amsterdamse wijk Overtoomse Veld in het nieuws vanwege een confrontatie tussen Marokkaanse jongeren en de politie. Inmiddels is het rustiger dan ooit in het stadsdeel. Dat is te danken aan een groep Marokkaanse vaders die de overlast en onveiligheid op straat niet langer voor lief wilde nemen. 'We zijn gewoon ouders die geven om hun kinderen en hun buurt. Niet meer en niet minder,'zegt Abderrahim Arrihani.

Alweer staan de wethouders en de instellingen die verantwoordelijk zijn voor de maatschappelijke opvang en verslavingszorg op hun kop. Want wéér is er zo'n advies verschenen van de Raad voor de financiële verhoudingen over herverdeling van de gelden. En als de minister het advies zou volgen zijn de gevolgen rigoureus. Begin mei kunnen we haar reactie verwachten.

Van scheldpartijen en bedreigingen tot zwaar lichamelijk geweld: veel maatschappelijk werkenden hebben te maken met agressie van cliënten. Bij het verwerken van geweldsincidenten is goede opvang door collega's en leidinggevenden van het grootste belang. Toch staat het veiligheidsbeleid bij veel instellingen nog in de kinderschoenen, stelt auteur Huub Buijssen in zijn binnenkort te verschijnen boek 'Aangeslagen. Indringende ervaringsverhalen van maatschappelijk werkenden.' In dit nummer van Zorg + Welzijn een voorpublicatie.

Politici en beleidsmakers noemen de huisarts steevast de spil van de gezondheidszorg. Dat is heel mooi, vindt Roeland van Velzen, huisarts en voorzitter van de Landelijke Huisartsen Veeniging. Alleen zouden diezelfde politici en beleidsmakers ook eens maatregelen moeten nemen om de functie te behouden. 'Als we zo doorgaan is de zorg straks volledig ziekenhuis-georiënteerd. Dan moet iedereen naar de polikliniek.'

Staatssecretaris Rick van der Ploeg wil de gesubsidieerde cultuur openbreken voor jongeren en minderheden. Daarbij ziet hij ook een rol weggelegd voor het welzijnswerk. De aandacht van die sector voor kunst en cultuur is de afgelopen vijftien jaar lelijk weggezakt. Want er moesten problemen en achterstanden worden aangepakt. Een mooie kans voor een heroriëntatie?

De verslavingszorg moet betere kwaliteit leveren, stellen de Raad voor de Volksgezondheid (RVZ) en de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkelingen (RMO) in hun recente advies 'De verslavingszorg herijkt'. De kritiek is terecht, vindt directeur Peter Beijers van de West-Brabantse instelling voor verslavingszorg Kentron. ‘We zullen het debat met de buitenwereld moeten aandurven’