voltooid leven
Blog: Tijd te kort
Ik vroeg mijn vader waarom hij zich zo snel uit de voeten maakte. ‘Ik had een heel onrustig gevoel. Onderweg in de auto vroeg ik mijzelf ook al af, wat is dat toch?’ Hij heeft het sterke vermoeden dat het komt omdat hij er alleen is, zonder iemand die hem bijstaat.
Blog: Mag ik ook nog wat zelf beslissen?
Mijn vader trok zich steeds meer terug in zijn kamertje. De verzorgenden vond hij lieve dames, maar betuttelend. Af en toe zei hij gekscherend: ‘Jullie doen net alsof ik een oude man ben, die niets meer kan. Mag ik ook nog wat zelf beslissen?’
Blog: Z’n ‘hewone hangetje’?
Ik bel wekelijks met mijn oma. Ik moet bekennen, de laatste maanden verloopt dat steeds ongemakkelijker. Een inkijkje krijgen van haar beleving op ouder worden is niet gemakkelijk, het lijkt bijna verboden terrein. Hoe anders gaat mijn buurvrouw daarmee om.
Blog: Gevoel en verstand in de knoop
Soms lijkt zijn de voltooid leven-wens van mijn vader voor de buitenwereld tegenstrijdig aan alle kanten. Hij is immers altijd vol grapjes en heeft een opgeruimd karakter. Daarom ben ik blij dat hij lid is geworden van de NVVE. Zo hoeft hij niet alleen te staan in zijn worsteling en verkenning inzake een professionele, afgewogen benadering van zijn wens.
Blog: ‘Pap, hoe ga jij om met afhankelijkheid?’
Het is een vraag die ik hem aan de telefoon stel. Een paar keer in de week bellen we elkaar en deelt hij werkelijk alles wat hem bezig houdt. Morgen wordt hij tachtig. Alweer zo’n mijlpaal.
Blog: Wijkteams en de dood
Jeannette werkt als generalist van een wijkteam in het Brabantse land. Vorige week had ze een gesprek met de 58-jarige Frank. Hij heeft genoeg van het leven en wil dood.
Blog: Een wonder
Mijn zus vocht bijna vijf weken voor haar leven en bewustzijn. De hele familie leefde van dag tot dag. En als een wonder is zij weer bij bewustzijn gekomen en praat ze weer.
Blog: Rollercoaster
Terwijl een achtbaan door lijf en leden dendert, is het stil in huis. Midden in de nacht heb ik de rust om te schrijven over de rollercoaster waar onze familie in beland is.
‘Lijden hoort bij de laatste levensfase’
De directe manier waarop we in Nederland met de dood omgegaan, stuit oudere migranten tegen de borst. Het wantrouwen tegen de zorg rondom de dood is dan ook groot, net als het ongemak bij de hulpverlening.
Blog: Het leven is zó vanzelfsprekend
Gejankt heb ik. Gebruld. Het kwam uit m’n tenen. In de stilte van de camper drong pas de volledigheid door van wat eerder op die dag voor het eerst werd uitgesproken door mijn vader.
