In hoeverre kunnen architecten hun artistieke ei kwijt in de wereld van de sociale voorzieningen? Zijn de manier van opvang, toezicht en verzorging bepalend voor het beeld of is er veel ruimte voor esthetiek? 'Ik denk niet in beperkingen en concessies,' zegt de Rotterdamse architect Jan Weeda. ‘Maar er mag best meer bouwbudget komen voor de instellingen.’ Over architectuur en idealen in de sectoren zorg en welzijn.

Ruim drie jaar na de oprichting van de RIO's, de regionale indicatieorganen voor de zorg, verloopt de zorgtoewijzing nog verre van soepel. Patiëntenverenigingen spreken over ‘organisatorische puinhopen’, de verschillen in werkwijze tussen gemeenten zijn groot en de RIO's zelf klagen over een gebrek aan middelen en onduidelijkheid omtrent bevoegdheden. Wie ziet er nog heil in de RIO's?

Drie jaar geleden werd de stichting Yoesuf in het leven geroepen met het doel de emancipatie van Nederlandse homoseksuele moslims en lesbische moslima's te bevorderen. Heel voorzichtig laten enkele moslimorganisaties hun diepgewortelde afschuw tegen homoseksualiteit varen. ‘Maar we zijn er nog lang niet,' zegt Omar Nahas van Yoesuf. ‘Veel zal afhangen van moslimhomo's die bereid zijn een voortrekkersrol te vervullen.’

Omdat op landelijk niveau onduidelijk is welke concrete resultaten het welzijnswerk behaalt, hebben werkgeversorganisatie VOG, het ministerie van VWS en Verdiwel (de vereniging voor directeuren van lokale welzijnsinstellingen) het voortouw genomen voor een discussiestuk over de positie van de welzijnssector. Als gevolg van de decentralisatie van het welzijnsbeleid is het zicht op de ontwikkelingen in de sector afgenomen. In het stuk 'De welzijnssector in beeld' worden de belangrijkste actuele inhoudelijke en organisatorische tendensen en ontwikkelingen in de sector in kaart gebracht. Een samenvatting.

Voor de kleine anderhalf miljoen mensen in Nederland die voor een naaste zorgen, kampt een flink deel met financiële problemen en een gebrek aan informatie over bestaande regelingen. De voorzieningen zijn onvoldoende. ‘Daar moet snel verandering in komen als we verwachten dat mantelzorgers hun werk volhouden,’ zegt Arie Ouwerkerk, directeur van de LOT, de landelijke organisatie voor mantelzorgers.

Betekent ècht wijkgericht werken dat bewoners zelf zeggenschap moeten krijgen over de wijkbudgetten? Binnenkort starten vijf experimenten, waar de bewonersorganisaties de regie krijgen over het werk van bijvoorbeeld gemeentelijke diensten, woningcorporaties, welzijnsorganisaties en wijkpolitie in hun wijk. Instanties moeten het heft straks deels uit handen geven. 'Tot voor kort hadden we nul-komma-nul in te brengen.'

Vrijwillig een tbs’er in huis nemen tijdens zijn verlof? Veel mensen zullen daar niet aan moeten denken. Sterker nog: ze zullen zich afvragen of de pogingen tot resocialisatie niet te ver zijn doorgeschoten. Toch zoekt de Nijmeegse Pompekliniek, één van de negen tbs-instellingen in Nederland, mensen die bereid zijn een tbs-patient thuis te ontvangen voor een kopje koffie of een maaltijd. ‘Om nou vrijwilligers in te schakelen lijkt mij een risico.’

Niet alleen grote en middelgrote steden, maar ook plattelandsgemeenten staan steeds vaker in de schijnwerpers van het lokaal sociaal beleid. Het verdwijnen van voorzieningen, vergrijzing, stille armoe en bedrijfssluitingen in de agrarische sector met alle problemen van dien ‘Al twintig jaar diezelfde grammofoonplaat,’ verzucht Hans Elerie van de Brede Overleggroep Kleine Dorpen in Drenthe. Een portret van het Noord-Brabantse Helenaveen.

Het nieuwe jaar was nog maar amper begonnen of het Nederlands Instituut voor Zorg en Welzijn (NIZW) maakte bekend dat Hans Simons op 1 april de gelederen van het instituut komt versterken als voorzitter van de beoogde Raad van Bestuur. Samen met zijn toekomstige collega en huidige NIZW-directeur Hans van Ewijk blikt hij vooruit op de toekomst van het instituut en de sector. Een dubbel-interview op het Rotterdamse stadhuis.