Om te weten hoe een wijk er voor staat, hanteren veel gemeenten zogeheten 'achterstandsscores'. Op basis van die scores worden besluiten genomen over de benodigde interventies en de inzet van welzijnsgelden. Met meten denkt men ook te weten. Want cijfers zijn concreet en bieden houvast. De achterstandsscores laten echter maar een deel van de werkelijkheid zien van een buurt. Het andere deel, het verhaal van de bewoners zelf, moet het vaak afleggen tegen de macht van de statistieken.

Weg met de waan van de dag, het gaat om de grote lijnen. Tien jaar na haar oprichting gaat de VOG zich steeds meer richten op haar kerntaken. Lobbyen, de sector profileren, de werkgeversfunctie ondersteunen. De jubilerende welzijnskoepel wil een echte werkgeversorganisatie zijn, zegt directeur Sjef van Gennip. Waarom geen strategische alliantie met het MKB of VNO/NCW?

In de welzijnsnota van 1994 werd het doelgroepdenken overboord gegooid. Specifiek beleid voor ouderen, allochtonen, vrouwen of jongeren moest plaats maken voor sociaal beleid vanuit algemene thema's als werk, onderwijs, opvoeding of participatie. Nog geen vijf jaar later gaat de slinger weer de andere kant uit. Staatssecretaris Vliegenthart pleit in de nieuwe welzijnsnota voor categoriaal beleid voor groepen die nu onvoldoende bereikt worden. Het veld is verdeeld. 'Ach ja, de praktijk blijkt weer eens sterker dan de theorie.'

Met de miniconferentie 'Een vleugje idealisme' neemt Frank van Dijck binnenkort afscheid van het vormingswerk. De directeur van De Guldenberg maakt zich zorgen over hoe het verder moet met de werksoort. 'We zijn dan wel geprofessionaliseerd, maar we hebben geen maatschappelijke boodschap meer.'

Of het nu gaat om voorrangszorg of marktwerking, om lokaal sociaal beleid of privatisering in de sociale zekerheid: Paars II kan nauwelijks worden beschuldigd van een sturende, bevlogen visie op deze maatschappelijke tendensen. Het kabinet wacht af en probeert waar nodig wat bij te sturen. Is het wel goed zo, of kan de sector zorg en welzijn best wat meer inspiratie en perspectief vanuit Den Haag gebruiken? Een ronde langs politiek en werkveld.

01 Januari 2000 De term 'maatschappelijk ondernemen' heeft inmiddels het regeerakkoord gehaald en dat is zeker een succesje, meent Nico de Boer. Toch is hij niet optimistisch. 'Het gevaar is levensgroot dat het begrip aan zijn eigen succes ten onder gaat.' De Boer is auteur van het boek 'Maatschappelijk ondernemen, wat en hoe?', dat binnenkort van de persen rolt. De publicatie is het slotakkoord van een debattenreeks in De Balie over maatschappelijk ondernemen. 'Zo'n pleidooi om rijke patiënten met voorrang te behandelen heeft er dus niets mee te maken. Dat gaat gewoon over slimmigheden met geld.'

Ouderen staan steeds minder expliciet op de agenda van de landelijke politiek. De beloofde nota ouderenbeleid is er niet gekomen, de directie Ouderenbeleid op het ministerie is opgeheven en de Welzijnsnota gaat nauwelijks in op de doelgroep. Een integrale benadering is het beste antwoord op de vergrijzing, zegt staatssecretaris Vliegenthart. Maar de ouderenorganisaties zien de grote lijn in het beleid uit zicht verdwijnen.

Wachtlijsten, financiële tekorten en openlijke ruzie met de thuiszorg. Het gaat niet goed met de 84 Regionale Indicatie-Organen (RIO's) die sinds vorig jaar in het hele land verantwoordelijk zijn voor objectieve zorgtoewijzing. Terwijl de verwijten tussen RIO's, gemeenten en thuiszorg over en weer vliegen, is de cliënt de dupe. De wijkverpleegkundige: 'Toen ik eindelijk mocht helpen, was de patiënt overleden.'

Ouderen blijven steeds langer zelfstandig wonen. Daardoor groeit de behoefte aan nieuwe woonvormen. Groepswoningen, aanpasbare woningen, sociowoningen. Het is maar een greep uit keuzes die ouderen kunnen doen. De mogelijkheden hangen echter sterk af van de initiatieven van gemeenten. Sommige gemeenten hebben het ouderenhuisvestingsbeleid aardig op de rails. Anderen moeten met man en macht aan de slag om de ouderenhuisvesting in de lift te krijgen. Achterover leunen is er in ieder geval nog niet bij. Zesentachtig procent van de gemeenten antwoordt ‘nee’ op de vraag of het woningaanbod momenteel volledig aansluit op de vraag van ouderen. 'In de bouwwereld kijkt men met dedain naar aanpasbaar bouwen'

Diepe ontevredenheid over de leidinggevende is voor veel uitvoerend werkers in de zorg de reden om zich ziek te melden of er helemaal de brui aan te geven. Dat is de opzienbarende uitkomst van een recente enquête van het Gereformeerd Maatschappelijk Verbond. Hoe komt het dat het middenmanagement zo weinig oog heeft voor de problemen van medewerkers? 'Als ik dat eerlijk vertel, vlieg ik eruit.'