De verkrachting van een 16-jarig meisje in het Wassenaarse Tiki-bad was voor de zwembadbranche een onwelkom begin van de zomer. Volgens de Tilburgse zwembadmanager Pieter Bax hoeft de sector 'dit maatschappelijke probleem' echter niet volledig naar zich toe te trekken. Wel moeten de baden hun personeel zo goed mogelijk toerusten. En meer samenwerking met scholen en buurthuizen is ook gewenst.

Je inzetten voor verslaafden, dak- en thuislozen, randgroepjongeren of multi-problem-gezinnen. Steeds minder jongeren zijn ervoor te porren. Het kost welzijnsorganisaties de grootste moeite om goed opgeleide professionals te interesseren voor het werken met deze 'lastige groepen'. Want de werkdruk is hoog, het imago van het vak slecht en de salariëring weinig florissant. Na een periode van gelegenheidsoplossingen opent de welzijnssector het tegenoffensief.

De sector zorg en welzijn is niet blij met de val van Paars II. Onder het eerste kabinet-Kok moest veel nieuw beleid nog vorm krijgen. Met Paars II kon de sector afspraken maken, die vooral de komende maanden zouden worden uitgewerkt in wetten en maatregelen. De sector vraagt zich nu licht vertwijfeld af wat daar van over zal blijven en of de onderhandelingen met de nieuwe regering straks weer van voren af aan beginnen.

Bevorderen van onderlinge dienstverlening, verbetering van de koopkracht van met name minima en werken aan sociale participatie. Die doestellingen staan hoog in het vaandel van de ruim tachtig LETS-kringen die Nederland telt. Maar ook de alternatieve economieën kennen uitvallers.

Het streven naar doelmatigheid heeft de thuiszorg geen windeieren gelegd: de productie is gestegen, overtollige functies zijn geschrapt en menig bedrijf zal jaloers zijn op de verhouding tussen directe en indirecte kosten. Maar het personeel rent van hot naar her en meldt zich steeds vaker ziek. De inhoud van de zorg is zoek en maatschappelijk ondernemen wordt wel heel moeilijk als er tot op de vierkante millimeter verantwoording moet worden afgelegd.

De bouw van dure woningen in achterstandswijken draagt niet bij aan een grotere sociale samenhang in de buurten. Een opmerkelijke conclusie van hoogleraar opbouwwerk Jan Willem Duyvendak, omdat vrijwel alle landelijke en lokale beleidsmakers positieve sociale effecten van deze zogenoemde herdifferentiatie verwachten. Wankelt de sociale pijler van het grotestedenbeleid? Onzin, vindt Peter Noordanus, wethouder Ruimtelijke Ordening, Stadsvernieuwing en Volkshuisvesting in Den Haag voor de PvdA.

De populariteit van de wijkaanpak bij gemeenten heeft het welzijnswerk de afgelopen jaren geen windeieren gelegd. De wijkgerichte benadering wordt echter doorkruist door andere een ontwikkeling: schaalvergroting en productgericht werken. Want van de welzijnsorganisaties wordt ook verwacht dat ze de markt opgaan en hun diensten elders aanbieden. Hoe voorkomen de instellingen een pijnlijke spagaat?

Hulpverleners ontdekken Internet. In Amerika zijn er al tal van sites die informatie, advies en therapie aanbieden voor mensen met psychische problemen. In Nederland gebeurt dat nog maar mondjesmaat, maar het aantal virtuele hulpverleners is wel groeiende. De reguliere zorg slaat die ontwikkeling met grote reserve gade. De cliënten zien ook voordelen. Op het net kunnen zij zelf kiezen en zijn zij gelijkwaardiger aan hun therapeut. Maakt e-mail de sofa definitief tot een museumstuk?

Burgemeester Rein Welschen van Eindhoven kondigde een paar jaar geleden aan het woonwagenbeleid krachtig ter hand te zullen nemen. Een gemeentelijke voortgangsrapportage meldt nu dat de aandacht voor het woonwagenbeleid danig is verslapt. Van integratie is geen sprake en ook andere doelstellingen worden bij lange na niet gehaald. Tijd voor een nieuw plan van aanpak. De doelgroep moet terug op de agenda, vindt Welschen. Ook bij het welzijnswerk.