Shiwa mag plaatsnemen op de stoel midden in de zaal. Harrie en Michel staan

achter haar. ‘Jij bent de koningin’, roept workshopleider Luc Opdebeeck tegen

Shiwa. ‘Je mag de dienaren alles bevelen wat je maar wilt. Ga rechtop zitten,

hoofd omhoog, benen uit elkaar.’

Even later beveelt de stralende koningin, die in het normale leven

alleenstaande moeder is met een psychiatrische achtergrond: ‘Haal een kopje thee

voor me, en de koekjestrommel, poets de ramen, verzorg mijn handen.’

Ze weet van geen ophouden meer, terwijl haar dienaren de longen uit hun

lijf lopen. ‘Oké’, eindigt Luc de scène. Applaus. Even later worden de rollen

omgedraaid. Harrie mag koning zijn. In een groezelige broek, met ongewassen

haar, gaat de dakloze onwennig op de troon zitten. Aarzelend vraagt hij om

koffie, en vooruit, een koekje, maar dan weet hij het niet meer. Ook nu

applaus.Vijftien mensen werken deze middag in het theateratelier in

Haarlem aan een voorstelling die in december opgevoerd zal worden. Ze zijn dak-

of thuisloos of hebben een psychiatrische achtergrond. De eerste zes

bijeenkomsten is het spelelement nog het belangrijkst, leren acteren en

improviseren. In de weken daarna schrijft de groep samen het script, gebaseerd

op hun eigen levensverhalen.

Veranderen kan‘Dat is de essentie van het

forumtheaterstuk’, vertelt Luc Opdebeeck. ‘Het is de bedoeling dat deze groep

een stem krijgt naar de buitenwereld en dat het publiek participeert in de

voorstelling. Daklozen laten bijvoorbeeld zien waar ze in het dagelijks leven

tegenaan lopen, het publiek reageert en denkt mee over

oplossingen.’Hij geeft het voorbeeld van een van de dakloze

deelnemers die beduusd vertelde dat hij alleen een uitkering zou krijgen van de

sociale dienst als hij altijd op dezelfde bank in het park zou zitten. Elke dag

werd hij gecontroleerd, een plek onder de brug omdat het stortregende werd niet

toegestaan. ‘Zo’n situatie spelen we uit en laten we zien aan het publiek

waaronder hopelijk politici’, aldus de workshopleider.

Het gehele artikel is te lezen in Zorg + Welzijn Magazine 11,

november 2006. Drie maanden na publicatie wordt het op de website geplaatst.