Thuiswonende ouderen krijgen met gemiddeld tien verschillende hulpverleners te maken, waaronder drie mantelzorgers. ‘Vooral uitwonende kinderen, familie, vrienden, buren of vrijwilligers zijn vaak niet in beeld bij de thuiszorg’, zegt hoogleraar Informele Zorg Marjolein Broese van Groenou.  ‘Terwijl juist zij in de nabije toekomst een groter aandeel in de langdurige zorg moeten leveren.’

Verpleeghuis

Inwonende mantelzorgers hebben behoefte aan advies en ondersteuning van thuiszorgmedewerkers. Uitwonende kinderen en andere familieleden willen graag meepraten over de zorg voor de oudere en op de hoogte worden gehouden als de zorgsituatie van hun naaste verandert. Voor thuiszorgmedewerkers is dit nog geen vanzelfsprekendheid, zo blijkt uit het onderzoek. Het kwam zelfs voor dat thuiszorgmedewerkers zwaardere zorg aanvroegen voor de opname in een verpleeghuis, zonder dit met de mantelzorger te bespreken.

Hoe kun je beter samenwerken met verschillende typen mantelzorgers? Lees hier meer >>

Samenwerking

Knelpunten in de gezamenlijke zorgverlening zijn vooral het gebrek aan overleg en verschillende opvattingen over de zorg. Ook vinden zowel mantelzorgers als de thuiszorgmedewerkers dat het wisselende personeel, de werkdruk, de planning en het tijdgebrek de samenwerking bemoeilijkt.

Buren

Niet alle mantelzorgers hebben desondanks behoefte aan samenwerking met de thuiszorgmedewerker. Vrienden, buren en vrijwilligers doen vaak een afgebakende taak en willen daarnaast niet te veel rompslomp. Het contact met hen is dan ook minder noodzakelijk, stellen de onderzoekers, maar het is wel handig wanneer de thuiszorg hen kan bereiken in geval van nood.

Contact

De hoogleraar vindt dat thuiszorgorganisaties hun medewerkers moeten aansturen om altijd contact te leggen met mantelzorgers,  hen in beeld te brengen en contactgegevens uit te wisselen. Lees hier tips voor een betere samenwerking met verschillende typen mantelzorger.