Lees hier het interview met Nynke Andringa >>
Laat ruimte voor eigen invulling
Probeer naast cliënten te staan en laat ruimte voor een eigen invulling, in plaats van ze op een dwingende manier iets op te leggen. Er is bijvoorbeeld een verschil tussen zeggen: ‘U heeft schulden en daar moet u iets aan doen’ en ‘U wilt uw huidige bestedingspatroon niet opgeven, hoe denkt u dan uw schulden af te betalen?’ Handel je als hulpverlener op de eerste manier, dan is er veel meer kans dat de cliënt afhaakt.
Zoek naar eigen netwerk
Als je bij iemand thuis komt die hulp wil, onderzoek dan eerst de mogelijkheden van het eigen netwerk. Denk aan buren, familie en vrienden.
Check wie er al bij betrokken is
Bekijk, voordat je start, eerst met de cliënt welke hulpverleners er al betrokken zijn. Bespreek met alle betrokkenen wie wat doet en of dit (nog steeds) nodig is.
Bepaal wie de regie voert
Wellicht kunnen verschillende taken door één hulpverlener gedaan worden. Bespreek ook welke hulpverlener samen met de cliënt de regie voert en alle hulpverlening op elkaar afstemt.
Het Frontlijnteam in Leeuwarden geniet landelijke bekendheid door hun aanpak in de achterstandswijk Heechterp-Schieringen. De twaalf professionals van het team staan echter voor een nieuwe uitdaging: de toevoeging van de aangrenzende wijk Camminghaburen maakt hun werkgebied in één klap twee keer zo groot. Lees het Z+W artikel op Myjour.com >>
Lees hier meer tips van jouw collega’s >>
Weet jij ook goede tips voor het werken met jongeren met een verstandelijke beperking? Reageer dan onderaan dit artikel.
Ik dacht juist bij de tweede manier: hier haken de mensen af; maar dan vooral door de taal.
‘U wilt uw huidige bestedingspatroon niet opgeven, hoe denkt u dan uw schulden af te betalen?’
suggestie:
Als u op deze manier uw geld wilt blijven uitgeven, hoe denkt u dat dan vol te kunnen houden en ooit van uw schulden af te komen?