‘Er ontstaat een groeiende groep Turkse jongeren met psychische problemen. Sommigen worden apathisch, anderen zoeken hun heil in conservatieve beleving van hun geloof. En een groeiende groep keert zich nadrukkelijk van de samenleving af.’ Met deze constatering roepen de elf opstellers van het Manifest van Turks-Nederlandse professionals op tot maatschappelijke actie.
Buitenstaander
Het manifest is gepubliceerd op de website vanDe Volkskrant. De opstellers ervan zijn werkzaam in het bedrijfsleven en het maatschappelijk middenveld. Volgens hen vervreemden Turks-Nederlandse jongeren steeds meer van de Nederlandse samenleving, ondanks dat Turkse Nederlanders van oudsher redelijk goed zijn geïntegreerd. ‘De jongeren worden echter nog steeds als buitenstaander worden aangesproken, als “allochtoon”, “Turk” of “moslim”. Feitelijk worden ze steeds vaker buitengesloten, of erger, gediscrimineerd. Zij hebben het gevoel minder te worden gewaardeerd op school, in het uitgaansleven en op de arbeidsmarkt.’
Vangnet
Niet alleen het verharde maatschappelijk klimaat wijzen de Manifest-opstellers aan als oorzaak. ‘Ook het sociale vangnet waarop Turkse ouders in het verleden een beroep konden doen, is broos geworden. Veel Turkse zelforganisaties zijn verzwakt of verdwenen. Dat is een gevolg van eigen bestuurlijk falen, maar ook van het stopzetten van overheidssteun. Veel migrantenorganisaties zijn koffiehuizen geworden, de voormalige bezoekers lopen verweesd rond.’
Schooluitval
De gevolgen van de desintegratie van Turks-Nederlandse jongeren zijn vergaand, waarschuwen de Manifestschrijvers. Er is sprake van schooluitval en grote problemen op de arbeidsmarkt, met hun psychische gezondheid, maar ook in de eigen sociale kring. ‘Er is een gebrek aan aansprekende leiders van Turks-Nederlandse origine’, zegt medeopsteller Aydin Daldal in een interview met De Volkskrant.
Moskeeën
Volgens het Manifest spinnen de moskeeën, zeker Turkse moskeeën, garen bij de maatschappelijke ontheemding: ‘Veel Turkse moskeeën onderhouden nog steeds nauwe banden met het land van herkomst en betrekken ook hun imams uit Turkije. Zij doen amper een beroep op in Nederland opgeleide imams. De Turkse overheid en Turkse religieuze organisaties houden via de moskeeën meer grip op het leven van Turken in Nederland. Religieuze en politieke tegenstellingen in Turkije blijven daardoor in Nederland actueel.’
Toekomst
In het Manifest doen de elf Turks-Nederlandse professionals een oproep aan overheid, onderwijs, bedrijfsleven en Turkse organisaties om zich om de jongeren te bekommeren. Ze moeten het gevoel krijgen dat hun toekomst in Nederland ligt. ‘Laat zien dat ze in Nederland, meestal hun geboorteland, welkom zijn, maak als overheid, media en bedrijfsleven echt werk van diversiteitsbeleid.’
Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Voor meer achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine.
