De resultaten uit de sectoranalyse van PwC laten zien dat de Wmo-omzet is gedaald van 760 miljoen euro in 2007 naar 710 miljoen euro in 2008. Het verlies dat de instellingen ook al in 2007 hebben geleden, is in 2008 verder toegenomen tot 7,4 procent van de omzet. Een dergelijk hoog percentage zou volgens Van Kommer bedrijfseconomisch niet moeten kunnen.
Duur
Uit de analyse blijkt dat Wmo-zorg niet kostenefficiënt is aan te bieden door de reguliere instellingen, zo vat Van Kommer samen. Het personeel is te duur in vergelijking met de gehanteerde tarieven voor de zorg. ‘Daarbij komt dat gemeenten bij de aanbesteding fors op de prijs hebben ingezet. Om hun verlies te beperken, zijn sommige instellingen toch akkoord gegaan met die tarievenen. Ze hopen op verbetering in de toekomst.’ Maar die zal niet snel komen, verwacht Van Kommer. ‘Ook in 2009 is er verlies geleden. Dat kan bijna niet anders.’
Afstoten
Wat de instellingen vooral doen in deze situatie, is het afstoten van verliesgevende activiteiten. ‘Je ziet dat activiteiten als huishoudelijke hulp bij schoonmaakbedrijven als Thuiszorg Service Nederland (TSN) terechtkomen. Inmiddels heeft die organisatie een marktaandeel van 25 procent.
Met het onderbrengen van de huishoudelijke hulp bij dergelijke bedrijven zijn de problemen echter nog niet opgelost, legt Van Kommer uit. ‘Instellingen moeten ook hun overhead afbouwen.’
Spagaat
Op de vraag hoe de VVT-sector uit de spagaat moet komen, is geen eenduidig antwoord te geven, vindt Van Kommer. Er speelt een combinatie van factoren. Instellingen kunnen efficiënter werken, de tarieven moeten hoger. ‘Het is bijvoorbeeld niet logisch dat de overheid vindt dat alfahulpen in dienst moeten. Dat kost juist meer. En gemeenten en overheid zouden moeten kijken naar wat ze precies willen met de aanbesteding. Wil je op korte termijn geld verdienen, of een langdurig partnerschap aangaan met zorgaanbieders?’
PriceWaterhouseCoopers deed vorig jaar samen met Actiz al onderzoek naar de tarieven voor de huishoudelijke hulp. Volgens de onderzoekers worden er tarieven gehanteerd onder de kostprijs van Wmo-zorg.
Meer weten? Lees dan ook de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Daarvoor kunt u zich hier aanmelden.
Lees ook het artikel ‘Aanbesteden: cliënten en hulpen zijn de dupe’ uit het decembernummer van Zorg + Welzijn.
tsn schiet de aanbesteding bewust te laag in,
personeel van tsn krijgt salaris van schoonmaakcao.!?..
torny koopt de concurrent daarna over.
pure concurrentie vervalsing.pwc zal straks ook wel in de vipbox in almelo rondhangen(heracles).
maar torny wordt zelf ook een keer oud..
dan krijgt ie ook zoon leuke dame in huis..
die met de pannelap eerst de wc doet,daarna de koffie kommen….
PWC trekt de enig juiste conclusie:
zorg is niet kostenefficient te maken want mensen zijn nu eenmaal geen producten of machines!
Het waarom kan ook ik niet verklaren.
Alleen, en dat moet mij wel van het hart, al die veranderingen steeds van manieren van zorg/hulp leveren, of via de WMO/PGB/AWBZ en vul zelf maar in, alle veranderingen zijn volgens mij ook een deel van alle verliezen.
Een nieuw systeem krijgt de kans niet om zich te gaan bewijzen, het lijkt de eerste jaren extra kosten met zich mee te brengen, en voor je het weet is er alweer een nieuwe manier/opzet van zorg leveren bedacht.
Schoonmaakbedrijven/alfahulpen/buitenlandse werkneemsters (Polen), van alles is er langs geweest, en waar je dan niet of nauwelijks over hoort, is de cliënt zelf.
Die cliënt heeft tig veranderingen meegemaakt intussen, steeds verschillende mensen in hun huizen, taalbarriéres moesten overwonnen worden.
Deze mensen, en ik weet het van dichtbij iemand, ruim 80 en een Poolse dame kwam het huis schoonmaken, deze mensen zijn het meer dan zat.
Ik moet u zeggen, als ik weer eens berichten over de WMO/AWBZ lees/hoor dat ik bijna een plaatsvervangede schaamte ga krijgen.
Waarom, waarom is al alles niet gewoon bij een hulpveleningsinstantie gebleven, zoals kruishulp/maatzorg/groene kruis of hoe ze ook heten mogen.
Al dat zogenaamde efficiënte werken, heeft alleen maar veel geld gekost en een heleboel ellende en frustratie bij de cliënten thuis.
Soms, heel soms denk ik wel eens, wordt er ook wel aan die groep mensen gedacht waarvoor al die hulp noodzakelijk is?
Wordt er wel eens nagedacht hoe het is, om steeds andere mensen in al je kasten en je hele hebben en houwen toe te laten!
Want wordt er wel beseft hoeveel vreemde mensen er soms in andermans kasten zit te rommelen?
Nu lees je weer, weer een jaar met een groot verlies, zal vast wel weer een verandering aankomen dan…
Dan kunnen er weer een aantal mensen ingehuurd worden tegen een flink bedrag per uur die opnieuw een constructie gaan bedenken waarvan de gewone burger al bij voorbaat denkt… zou dit echt gaan lukken!