Verpleegkundig specialisten mogen zelfstandig diagnoses stellen en behandelen en zijn dus hoofdbehandelaar van patiënten. Maar in de polisvoorwaarden van zorgverzekeraars staat dat alleen klinisch psychologen, psychotherapeuten en psychiaters hoofdbehandelaar mogen zijn. Gevolg daarvan is dat de duurdere specialisten alsnog ingeschakeld moeten worden, terwijl dat eigenlijk niet nodig is.
Experiment
De V&VN baalt ervan dat op deze manier het experiment, dat 5 jaar lang moet lopen, wellicht niet oplevert wat het zou kunnen opleveren. ‘Het is vooral zuur omdat het gaat om mensen die goed zelfstandig kunnen werken, vaak al jaren ervaring hebben en er inhoudelijk helemaal niets aan de hand is. Het is niet zo dat er fouten zijn gemaakt of dat er klachten liggen. Het gaat er alleen om dat zorgverzekeraars hen niet erkennen als hoofdbehandelaar’, legt Francis Bolle van de beroepsvereniging uit.
Academisch
‘Wij vinden dat de eindverantwoordelijkheid voor een behandeling echt bij de psychiater, klinisch psycholoog of psychotherapeut moet blijven liggen’, reageert een woordvoerster van CZ. ‘Je kunt een Hbo-opleiding met specialisatie niet vergelijken met een 14 jaar lange academische en postdoctorale studie. Dan zouden wij dus onze klanten moeten uitleggen: u heeft een zware depressie? Dan maakt het niet uit of u wordt behandeld door een psychiater of een gespecialiseerde verpleegkundige. Nee, dat gelijk scharen gaat voor ons echt te ver.’
Ik ben het eens met het standpunt van de zorgverzekeraars dat het niet vanzelfsprekend is dat specialistisch verpleegkundigen eindverantwoordelijk kunnen zijn voor de behandeling van psychiatrisch patienten.
Als zij werkelijk over dezelfde kwaliteiten zouden beschikken als de door zorgverzekeraars erkende hoofdbehandelaars, dan zouden ze een gelijke salaris moeten krijgen.