Zorginstellingen en collega’s hoeven niet vanzelfsprekend rekening te houden met verpleegkundigen die deze handelingen niet willen uitvoeren, aldus de vereniging.
De commissie Ethiek van de V&VN heeft onlangs een standpunt uitgebracht over het omgaan met gewetensbezwaren.
Abortus
Het kan voorkomen dat verpleegkundigen en verzorgenden gewetensbezwaren hebben tegen het uitvoeren van bepaalde handelingen, stelt de commissie. De meest bekende gevallen zijn het niet willen meewerken aan abortus en euthanasie. Als iemand dat niet wil, neemt een collega het over. In de beroepscode van verpleegkundigen en verzorgenden is het recht op gewetensbezwaar vastgesteld.
Ondergraven
Opleidingen krijgen af en toe te maken met studentes met een moslimachtergrond, die op het moment dat ze gaan stagelopen aangeven dat ze vanwege hun levens- of geloofsovertuiging geen mannen kunnen of mogen wassen. De V&VN vindt dit, in tegenstelling tot handelingen die te maken hebben met abortus of euthanasie, een van de kerntaken van het beroep. ‘Om tegemoet te komen aan deze gewetensbezwaren, betekent dat een aanzienlijk deel van de zorg door collega’s overgenomen moet worden en dat het beroep van verpleegkundige of verzorgende wordt ondergraven.’
Relatie
Bovendien vindt de V&VN dat het weigeren van wassen de relatie tussen zorgverlener en zorgvrager verstoort. Ook stelt zij dat het weigeren ‘indruist tegen professionele normen maar ook tegen verwachtingen zoals die in de samenleving over de beroepsuitoefening leven’.
Meer weten? Lees dan ook de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Daarvoor kunt u zich hier aanmelden.
Bron: V&VN/Foto: Koen Suyk/ANP
Zorgen is zorgen voor mannen en voor vrouwen Het lijkt erop dat deze mensen nog vromer zijn dan de paus,Beter om dan maar voor een ander beroep te kiezen
In het artikel staat het al; het is een zorgtaak! Een fundamentele dagelijkse taak die gewoon en met respect zal moeten worden uitgevoerd. Nog steeds begrijp ik niet waarom mensen dan voor dit soort werk kiezen! Kies wat bij je past!! Bij een sollicitatie zou dit dan ook als werkweigering genoemd moeten kunnen worden, voldoende reden om naar een andere sollicitant om te kijken.
Ik kom regelmatig in Suriname, waar veel moslims leven. Mijn beroep is het organiseren van opleidingen en trainingen in de zorg, ook in Suriname. Het is voor het eerst dat ik hoor dat een moslima een man niet zou mogen wassen. Je kunt van je religie ook een gevangenis voor jezelf en anderen maken, maar zo is het echt nooit bedoeld.
Jren geleden heb ik dit dilemma eens voorgelegd aan een orthodoxe moslima in een tamelijk fundamentalistische samenleving.
Zij vond dit een vreemde vraag: In een zorgrelatie ga je toch professioneel en respectvol met elkaar om?
Behalve de vraag of het beroep wel passend is voor iemand met dergelijke opvattingen is het ook nog wel interessant wat het geloof hierover meldt: Vermoedelijk niets!