Verslaafden en mensen met een psychische ziekte worden in gescheiden
circuits behandeld. Onterecht, want het merendeel van de verslaafden heeft ook
een psychische ziekte. Of andersom. ‘Tussen verslaving en psychische stoornis
ligt een groot grijs, overlappend gebied. De vraag is: wie gaat deze mensen
behandelen,’ zo vat Ruud Zuidmeer van de Amsterdamse ggz-instelling Mentrum het
probleem samen.
Zuidmeer is sociaal-psychiatrisch verpleegkundige van het Rehab-team, dat
hulp biedt aan daklozen met een psychiatrische stoornis. Sinds juli werkt hij
samen met hulpverleners van de Jellinekkliniek voor verslavingszorg in één team
“verslaving en psychose”.
Geformaliseerde aanpak
Zeventig procent van de daklozen met een psychische stoornis heeft ook een
verslavingsprobleem, weet Zuidmeer. Tot nu toe was er voor deze groep op
uitvoerend niveau wel overleg tussen verslavingszorg en ggz-medewerkers, maar er
was geen sprake van geformaliseerde aanpak. Datzelfde gold voor de verslaafden
met een psychische stoornis. De samenwerking komt er op neer dat de
hulpverleners in één pand zitten en een specifiek hulpaanbod opzetten voor
mensen met een dubbele diagnose.
Ontkenning
‘We worden nu getraind in de dubbele diagnoseproblematiek. De bedoeling is
dat we in november een groep beginnen om toeleiding van mensen met een
verslaving en een psychische stoornis naar een behandeling mogelijk te maken,’
zegt Zuidmeer. Volgens hem hebben deze mensen vaak weinig zicht op hun problemen
of ontkennen gewoon dat ze verslaafd zijn. ‘Onze insteek is dan om hen inzicht
te geven in welke problemen ze hebben en hoe dat op een andere manier aangepakt
kan worden. Iemand kan bijvoorbeeld door gebruik van heroïne zijn psychoses
beperken. Maar dat kan ook door gebruik van medicijnen.’
ZiekteTot voor kort waren ggz en verslavingszorg
gescheiden terreinen. Inmiddels is de visie op verslaving veranderd, constateert
Zuidmeer. ‘Lang dacht men dat verslaving een eigen keuze was en dat mensen zelf
gemotiveerd moesten zijn om er iets aan te doen. De laatste jaren komt de
opvatting naar voren dat verslaving ook een ziekte is. Via bemoeizorg kunnen we
actief onze hulp aanbieden en mensen ertoe verleiden iets aan hun psychische
stoornis te doen. De volgende stap kan dan zijn om meer gestructureerd de
verslaving aan te pakken.’
Lees ook:
Meer weten? Lees dan ook de
portal/zorgwelzijn.portal/enc/_nfpb/true/_pageLabel/tsge_page_nieuwsbrief/_desktopLabel/zorgwelzijn/index.html”>gratis
Zorg + Welzijn Nieuwsbrief . Daarvoor kunt u zich
portal/zorgwelzijn.portal/enc/_nfpb/true/_pageLabel/tsge_page_nieuwsbrief/_desktopLabel/zorgwelzijn/index.html”>hier
aanmelden .
target=_blank>Door hier te klikken leest u de laatste
editie.
