‘Laten we beginnen met het schrappen van de term “verwarde personen”. Noem ze gewoon wat ze zijn: mensen met een verslaving, dementie, psychische stoornissen, enzovoorts. Om dat te kunnen doen, moeten mensen goed worden ingeschat’, zegt Bauke Koekkoek, psychiatrisch verpleegkundige en lector aan de Hogeschool Arnhem in de Volkskrant. ‘De verwarde personen-hype heeft ons wel de mogelijkheid geboden om met alle relevante partijen bij elkaar te zitten om de problemen beter gezamenlijk op te pakken.’ Aldus Jacobine Geel, voorzitter van GGZ Nederland.

Behandeling thuis

Toch deelt GGZ Nederland de kritiek op de term “Verwarde personen”. Bij slechts een derde van de meldingen gaat het om mensen met psychiatrische problematiek. ‘Wel zien wij dat de behandeling en begeleiding bij mensen thuis in de wijken nog niet voldoende is opgebouwd. De afbouw van klinische bedden houdt geen gelijke tred met de opbouw van de ambulante zorg. Zorgverzekeraars en gemeenten kopen deze hulp onvoldoende in.’

‘Wat we eigenlijk willen bereiken, is dat mensen in de nulde en eerste lijn die te maken krijgen met iemand die zich verward gedraagt meteen denken “we moeten nu helpen, morgen kijken we wel wie dat betaalt en of het juridisch klopt”. Doe je dat niet, dan raakt deze persoon nog verder de weg kwijt.’ Dat zegt Onno Hoes, voorzitter van het Schakelteam Personen met Verward Gedrag. Lees meer>>

Preventie

Belangrijk is, aldus de voorzitter van GGZ Nederland, dat niet alleen de opvang als het mis is gegaan goed is geregeld, maar ook dat verward gedrag kan worden voorkomen. Geel: ‘Als gevolg van de economische crisis en de hoger eigen risico zijn mensen ook zorg gaan mijden omdat ze het niet meer kunnen betalen. Preventie is belangrijk. Wij hebben meer ogen en oren in de wijk nodig door mensen die verstand hebben van ggz. Dan kun je ook signalen opvangen van mensen die over de grens dreigen te gaan.’

Samenwerken

Geel vindt dat ggz, politie, gemeenten en hulpverleners rondom mensen met psychische problemen goed moeten samenwerken. De problematiek van mensen met psychische aandoeningen is ‘van alle tijd’. ‘Het gaat om mensen met heel verschillende aandoeningen of beperkingen. Hoe de hulp wordt geboden verschilt per gemeente en per regio. In Amsterdam bijvoorbeeld lijkt de psycholance, die aan mensen met psychische problemen eerste hulp biedt, goed te werken. Soms hangen de mogelijkheden en beperkingen ook samen met de schaalgrootte van gemeenten. Hoe kleiner de gemeente, hoe kleiner de draagkracht. Maar we zien steeds beter wat nodig is en wat mogelijk is door goed samen te werken.’