Highlights in het interview met Jos de Blok:

• ‘Bij Buurtwonen moet je de wijk vanaf het begin meenemen. Beter nog is het dat de mensen in de buurt om zo’n Buurtwonen-model vragen en zeggen: ”Wij willen voor onze medebewoners zorgen”.’
• ‘In principe werkt Buurtwonen in Joure hetzelfde als in Amsterdam: de behoeften van ouderen zijn overal hetzelfde. De basisdingen: prettig wonen, met sociale contacten plezierig leven en zo lang mogelijk fijn leven hebben. En als er professionele zorg nodig is dan moet die ook voor iedereen toegankelijk zijn.’
• ‘Je hoort voortdurend: mensen zijn te druk, we zijn geïndividualiseerd, we hebben een overbelaste mantelzorg. Ik vind dat dit niet zo is, dat we dat elkaar aanpraten en dat het een politiek geladen verhaal is. Je moet mensen uitnodigen om het over zorg te hebben: hoe kijk je naar je omgeving en wat ben je bereid om te samen te doen?’
• Wonen in een gemeenschap heeft een Zwaan-kleef-aan-effect. Eerst vinden mensen het aantrekkelijk om iets samen te doen – bijvoorbeeld bewegen. Als ze elkaar beter kennen gaan mensen steeds meer voor elkaar doen. Het begint met ontmoeten, zo creëer je een gemeenschap.’
• ‘Ik heb als oud-wijkverpleegkundige in de jaren 80 veel samengewerkt met maatschappelijk werkers. Ik had toen al respect voor de kennis en expertise van deze professionals bij de opbouw en het onderhoud van sociale netwerken. Dat is verloren gegaan.’
• We moeten echt minder vanuit instituties praten en denken, en ook minder vanuit sociale wijkteams. We moeten meer uitgaan van de personen. Belangrijk is de driehoek wijkverpleegkundige – huisarts – maatschappelijk werk. Dat is de basis voor hoe je in de buurt omgaat met gezondheid en met de sociale omgeving. Dat hoeft niet sociaal domein of sociaal werk te heten. Uitgangspunt is: hoe kunnen we de problemen die mensen in de buurt tegenkomen adequaat oplossen.’