Khadija Arib, Tweede Kamerlid PvdA:
‘In mijn ogen schiet de gezondheidszorg voor asielzoekers ernstig tekort. Ik heb
daar eerder al een paar keer vragen over gesteld aan de minister. Twee jaar
terug onder meer, toen er ook een baby was overleden. De minister zegt altijd
dat het om incidenten gaat. Maar ik vind dat de Inspectie moet onderzoeken hoe
het werkelijk met de zorg gesteld is. Verder ben ik er erg voor dat
asielzoekers, net als alle Nederlanders, een direct beroep kunnen doen op een
huisarts. Nu heeft elk asielzoekerscentrum een verpleegkundige als poortwachter.
Zij bekijkt de hulpvraag van asielzoekers. Maar zij kan toch onmogelijk een
lichamelijk onderzoek doen. Daar is ze niet voor gekwalificeerd. Natuurlijk is
het niet zo dat het overal slecht gesteld is. Maar de kwaliteit van de
gezondheidszorg is te veel afhankelijk van individuele hulpverleners waardoor
willekeur in de hand gewerkt wordt. Controle daarop is ook een taak van de
Inspectie.’
Uit het antwoord van VWS: ‘Er is in algemene zin beslist
geen sprake van ontoereikende medische zorg in azc’s. Het is nooit geheel uit te
sluiten dat zich tragische incidenten voordoen. In alle gevallen die daar om
enigerlei reden aanleiding toe geven vindt een onderzoek plaats (…) De MOA
(Medische Opvang Asielzoekers, red.) is sinds 1 januari 2000 verantwoordelijk
voor de preventieve gezondheidszorg en de toeleiding naar de reguliere zorg
tijdens kantooruren voor de asielzoekers in Nederland. Dit is een laagdrempelige
voorziening. De asielzoekers in de asielzoekerscentra kunnen gebruik maken van
dezelfde gezondheidszorg als de overige inwoners van Nederland.’
Martijn Sobels, voorlichter GGD Nederland: ‘ De Medische
Opvang Asielzoekers, die onder ons ressorteert, heeft de dood van die baby bij
de Inspectie gemeld en die heeft vervolgens een onderzoek daarnaar ingesteld. In
de discussie die daarna losgebarsten is, leek het wel of de MOA verantwoordelijk
is voor de hele gezondheidszorg aan asielzoekers. Maar dat is niet zo. Wij
hebben alleen bemoeienis met de toeleiding van asielzoekers naar de zorg. Daar
zijn de praktijkverpleegkundigen in de asielzoekerscentra voor. Meer commentaar
kan ik niet geven. Binnenkort komt de Inspectie met de uitkomsten van haar
onderzoek, en we hebben afgesproken dat we tot die tijd geen reactie geven.
Agnes Verhulst, voorlichter Pharos, kenniscentrum vluchtelingen en
gezondheid: ‘Asielzoekers zijn duidelijk niet tevreden over de
kwaliteit van de zorg zoals zij die in Nederland krijgen. Maar wij zeggen: het
is te kort door de bocht om individuele hulpverleners daarvan de schuld te
geven. Dat is zoiets als wijzen op de splinter in het oog van de hulpverlener en
niet de balk willen zien in je eigen oog. Den Haag moet in eerste instantie de
hand in eigen boezem steken. Want het is vooral het beleid dat daar gemaakt
wordt, dat gezondheidsbedreigend is. We bedoelen daarmee factoren als: de
grootschalige opvang, het gebrek aan privacy, de procedure van de opvang en de
bejegening en het tekort aan rust. De stress die dat bij asielzoekers oplevert,
valt door hulpverleners niet meer te repareren.’
Peter Abspoel, woordvoerder VON: ‘Uit ons eigen onderzoek
blijkt dat het niet om incidenten gaat, zoals de MOA altijd beweert. Wij zijn
geschrokken van het aantal gevallen waarin er duidelijk iets mis is gegaan. Te
vaak gebeurt het dat patiënten bijvoorbeeld te laat naar het ziekenhuis worden
verwezen. Vandaar dat wij om een onafhankelijk onderzoek vragen naar de
kwaliteit van de gezondheidszorg aan asielzoekers. Voor een deel zijn de
problemen, volgens ons, te wijten aan het systeem van de MOA. Daarin zitten
filters ingebouwd die ervoor zorgen dat patiënten zich eerst bij de receptionist
moeten melden. En die gaat dan bekijken of er een dokter bijgehaald moet worden.
Terwijl die receptionist daar helemaal niet voor geëquipeerd is. Hetzelfde geldt
voor de praktijkverpleegkundige die een schifting tussen patiënten maakt,
terwijl zij geen diagnose mag stellen. Wij weten niet of dat allemaal zo bedoeld
is. Maar in de praktijk functioneert het wel op die manier.’
PaceMaker, een organisatie gericht op de verbetering van de
gezondheidszorg voor allochtonen: (…) ‘Psychiaters en ggz-instellingen
die asielzoekers met psychische problemen weigeren te behandelen, beroepen zich
op de onduidelijke verblijfsstatus van asielzoekers. Daardoor zou het zinloos
zijn om aan een behandeling te beginnen (…).’/Marty PN van
Kerkhof