De stichting Ex6 biedt landelijk hulpverlening aan suïcidalen en

ex-suïcidalen. De stichting, opgericht in 1994 en gevestigd in Den Bosch, heeft

twee beroepskrachten in dienst, die een groep van 35 vrijwilligers coördineren.

Deze vrijwilligers begeleiden verschillende zelfhulpgroepen in het land en

zorgen ervoor dat de telefonische hulpdienst van Ex6 maximaal bereikbaar is. De

stichting kreeg in 2005 zo’n 3900 hulpvragen van mensen met een

suïcidewens.

ZorgvernieuwingsgeldenEx6 had in 2005 een budget van

€125.000 subsidie, waarvan tachtig procent afkomstig was van vier zorgkantoren.

Voor dit jaar is € 75.000 euro toegezegd, afkomstig uit de regeling

Zorg Vernieuwings Projecten. Probleem is dat het ministerie van VWS die regeling

per 1 januari 2007 opheft, vertelt bestuurslid Paul Verhaegh. ‘Alle zorggelden

worden met de invoering van de Wet maatschappelijke ondersteuning uit de

AWBZ gehaald, dus daar komen we niet meer voor in aanmerking. Straks moet onze

financiering komen uit de ziektekosten, uit de Wmo-middelen of uit de

Preventiegelden van de ggz. Dat is nog onduidelijk.’

FondsenwervingVolgens Verhaegh functioneert de

stichting door geldnood voortdurend onder tijdsdruk. ‘Onze coördinator is een

groot deel van zijn tijd kwijt aan de werving van fondsen. Daardoor komt hij

weer veel minder toe aan de verdere uitbouw van de hulpverlening. En als je de

hulpverlening niet uitbouwt, krijg je niet meer geld.’

VerkeersslachtoffersVergeleken met het actieve

overheidsbeleid om het aantal verkeersdoden omlaag te brengen, krijgt zelfdoding

weinig aandacht, stelt Verhaegh. ’Als je kijkt hoeveel er geïnvesteerd wordt om

het aantal verkeersdoden terug te brengen is het raar dat we wel accepteren dat

er jaarlijks zo’n 1500 mensen zelfmoord plegen. We hebben structurele

financiering nodig, want dan kunnen we ons eindelijk op de inhoud gaan richten.

Dan kunnen we onze dienstverlening uitbouwen.’

LotgenotencontactDe kracht van Ex6, zegt Verhaegh,

schuilt in lotgenotencontact. ‘Wij hebben vrijwilligers die vanuit

ervaringskennis praten en zij hebben geen kloof met de hulpvrager. Ex6 is buiten

kantooruren bereikbaar. We bieden levenshulp, geen stervenshulp. We willen het

taboe doorbreken, omdat het isolement waarin de suïcidaal zit, bijdraagt aan het

aantal zelfmoorden. Kijk naar België, daar ligt het aantal zelfmoorden veel

hoger dan bij ons. Mensen praten daar nergens over.‘

Grote behoefteBram Bakker, auteur van het boek ‘Loden

last. Het taboe rond zelfmoord’, betreurt de mogelijke opheffing van Ex6. ‘Dat

is erg omdat mensen met een doodswens er buiten kantooruren telefonisch

terechtkunnen. De pest is dat zich verder nauwelijks iemand om zelfmoord

bekommert. Je hebt Ex6, de Ivonne van de Ven Stichting en Ad Kerkhof, hoogleraar

Klinische Psychologie aan de VU. Dan heb je het gehad. Ex6 voorziet in een grote

behoefte.’(Zorg + Welzijn Nieuwsbrief, 4 mei 2006)