Dat zegt psychiater Patricia Wijngaarden van Dimence in het blad Opzij. Zij ziet dat veel vrouwelijke patiënten met autisme eerst in de verslavingszorg belanden voordat ze vaak na jaren bij een psychiater terecht komen.
Lees het hele artikel ‘Is het autisme? Paardengek of kwebbelmeisje’ hier op Blendle >>
Verslaving
Bij vrouwen met autisme gaat het vaak mis wanneer ze kinderen krijgen. Die moederrol kunnen ze vaak maar lastig combineren met andere verplichtingen in het leven. Als het dan niet meer gaat, grijpen ze vaak naar alcohol, drugs of medicijnen om te kunnen blijven functioneren, aldus Wijngaarden. ‘Zij zouden aanzienlijk beter af zijn als het probleem eerder herkend zou worden.’
Opvallen
Vrouwen hebben bijna net zo vaak autisme als mannen, alleen valt het niet zo op als bij mannen die vaak een obsessieve fascinatie hebben. Bij vrouwen uit autisme zich minder bizar, zo blijkt. Bij hen slaat het vaak naar binnen. Vrouwen met autisme passen zich eerder aan sociale normen aan, terwijl mannen zich sneller terugtrekken. Dat gedrag bij mannen woord minder snel gek gevonden. Van vrouwen wordt meer verwacht dat ze sociaal actief zijn.
Borderline
Meisjes met autisme krijgen bovendien vaak onterecht de diagnose borderline of ADHD, vertelt de psychiater in het blad. ‘Obsessief gedrag, zelfbeschadiging, angst en een laag zelfbeeld zetten hulpverleners op het verkeerde been.’
‘Autisme bepaalt niet mijn hele persoonlijkheid, ik ben op de eerste plaats kind.’ Hoe denken kinderen zelf over hun stoornis in het autistisch spectrum? Lees hier de 10 dingen die je moet weten over kinderen met autisme >>
Inderdaad een erg kort artikel en het doet te weinig recht aan de problematiek van vrouwen en meisjes met autisme. Als moeder van een jonge vrouw met autisme weet ik maar al te goed wat een worsteling het is. Zij werd pas op haar 25ste gediagnostiseerd, nadat jaren was gedacht dat ze psychotische neigingen had en niet gekeken werd naar de onderliggende oorzaken van alles waar ze tegenaan liep. Nu heeft ze eindelijk handvatten om verder te leven. Ik zie het zelfde bij de vriendinnen die ze inmiddels heeft, ook allemaal met autisme. De worsteling die deze prachtige, humorvolle en vaak zeer intelligente dames moeten doormaken is grotendeels te danken aan het feit dat er te weinig bekend is over autisme bij vrouwen. Gelukkig komt er steeds meer aandacht voor, onder anderen door de Nederlands-Turkse Birsen Basar en de schrijfster Judith Visser die allebei autisme hebben en daar op boeiende wijze over vertellen.
Dit artikel is wel heeeeel erg kort. Ik zou graag heel erg graag meer willen lezen. Bovendien staat er een rare stijlfout in: naar? jaren. Na! jaren. Ik schat zo in dat er of geen tijd was voor een goed artikel of dat er geen werkelijke interesse voor was.