Witzier wil in haar programma laten zien wat het betekent om verslaafd te zijn en hoe het leven in een verslavingskliniek er uitziet. Ook stelt ze vragen als: kan een verslaving iedereen overkomen? En bestaat er voor de cliënten een leven zonder verslaving? De programmamaakster volgt de cliënten niet alleen tijdens hun opname, maar ook in het vervolgtraject. Kijk hier de afleveringen terug >>
Ron Bus is beleidsmedewerker bij Brijder verslavingszorg en ervaringsdeskundige. Hij stimuleert binnen Brijder de inzet van ervaringsdeskundigheid door ervaringsdeskundigen te werven, scholen en te begeleiden.
‘Ik heb zelf ook in een kliniek gezeten voor mijn alcoholverslaving dus het programma was op bepaalde momenten heel herkenbaar voor mij. Die zucht bij één van de cliënten in de supermarkt bij de drankafdeling bijvoorbeeld. Het is alsof ik mezelf weer zie. De persoonlijke verhalen van de cliënten zijn erg interessant, toch vind ik dat het programma ook tekort schiet. Anita Witzier vraagt telkens expliciet naar hoeveel de cliënten gebruikten. “Jeetje zo veel?!” Ik vind dat ze daarin blijft hangen. Ik zie bovendien cliënten wat in banken hangen, een beetje plakken bij crea en een ringetje gooien bij agressietherapie. Hoe worden ze begeleid door therapeuten en ervaringsdeskundigen? Dat zie ik niet terug. Ook mis ik de herstelgedachte. Die visie gaat uit van eigen kracht en eigen regie over je behandeling. De cliënt heeft blijkbaar zelf besloten dat het anders moet. Geef dan zelf aan wat je wil kwijtraken en wat je wil ontwikkelen in je leven. Wat past er bij jou? Kiezen vanuit jezelf werkt altijd beter dan wanneer je iets doet omdat je begeleider denkt dat het een slimme keuze is. Ik had ook graag gezien hoe iemand in die verslavingskliniek terecht komt: hoe loopt zo’n intakegesprek? Wat gebeurt er in iemands leven wanneer hij die stap maakt? Veel cliënten komen in een kliniek terecht door sociale druk om hun relatie in stand te houden of hun kinderen niet te verliezen. Maar het herkennen en erkennen van je verslaving is het belangrijkste. Ik heb in de kliniek mensen meegemaakt die na drie maanden nog steeds hun verslaving niet herkennen. Eenmaal weer uit de kliniek is het belangrijk om je verslaving te “onderhouden”. Je moet je iedere dag realiseren dat je verslaafd bent om terugval te voorkomen. Het gevaarlijkste is het zwarte gat waar je in belandt als je thuissituatie niet is veranderd. Dan ben je binnen no time weer in die kliniek.’
Ron geeft het programma 3 sterren.
Deskundig door verslaving
Ex-verslaafden kunnen als ervaringsdeskundige een bijdrage leveren aan de zorg en dienstverlening. Het boek ‘Deskundig door verslaving geeft een beeld van de manier waarop ervaringskennis van zowel (ex-)cliënten als van reguliere zorgprofessionals gebruikt kan worden. Lees hier meer >>
Anneke van Wamel is wetenschappelijk medewerker bij het Trimbos Instituut. Ze doet implementatieonderzoek om professionals in de verslavingszorg te ondersteunen in hun werk en de methoden te verbeteren.
‘Ik was een beetje sceptisch toen ik het programma ging kijken, maar was al snel aangenaam verrast. Ik vind het een sympathiek programma. Anita stelt zich heel normaliserend op en stelt goede vragen. Ze gaat heel respectvol met de mensen in de kliniek om. Ik vind het bovendien heel dapper van die mensen dat zij hun verhaal willen doen. Over verslavingsproblematiek wordt toch nog vaak gedacht dat het “eigen schuld, dikke bult” is of een gevolg van slechte keuzes. Maar in het programma zie je dat het wel ingewikkelder ligt. Ik vind het bovendien sterk dat ze verschillende verslavingen belichten en ook de negatieve gevolgen ervan. Zo legt een psycholoog uit dat kanker in het keelgebied één van de gevolgen van een alcoholverslaving kan zijn. Dat weten maar weinig mensen. Natuurlijk, het blijft toch een beetje gluren naar een wereld die je misschien niet kent, maar het is geen freakshow. En als de kijker meer over verslavingsproblematiek en de verslavingszorg te weten komt, waarom zou je het dan niet maken? Het programma laat zien hoe hardnekkig een verslaving kan zijn. Je ziet een aantal mensen terugvallen, dat is ook de realiteit. De verslavingszorg is niet een groot zonnig pad naar herstel. De eerste afleveringen gingen heel erg over het krijgen van inzicht, nu ben ik wel benieuwd naar het re-integratieproces. Hoe krijgen die mensen weer een dagbesteding of gaan die jongeren weer terug naar school? Bovendien zou ik meer willen weten over wat maakt dat deze mensen gingen gebruiken. Iedereen heeft wel iets meegemaakt: depressie, een overlijden, mishandeling. Maar zoveel andere mensen maken dit mee en raken niet verslaafd. Hoe komt dat? Dat zou ik graag willen zien.’
Anneke geeft het programma 3 sterren.
De rubriek Wat werkt op tv? is een rubriek in samenwerking met Movisie waarin sociale professionals tv-programma’s bespreken waarin een hulpvraag of een sociaal probleem wordt behandeld. Eerder in deze rubriek: ‘Het is hier geen hotel’, ‘Danny zoekt problemen’ en ‘Family Island’.
