Schippers wil de vergoeding voor de inzet van tolken vanaf 2012 schrappen als gevolg van bezuinigingen op VWS subsidies. Dat zou jaarlijks een besparing opleveren van 19 miljoen euro. Maar volgens de NVMW is dit besluit in strijd met de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO) dat de zorgverlener moet communiceren in een voor de cliënt begrijpelijke taal. Dat schrijft de vereniging in een brief aan de minister.
Compensatie
In de ‘veldnormen voor de inzet van tolken in de gezondheidszorg’ staat dat wanneer de zorgverlener door taalproblemen onvoldoende met de cliënt kan communiceren, hij een professionele tolk dient in te schakelen. De hulporganisaties moet volgens de regels een tolk inschakelen, maar krijgen daarvoor geen compensatie. De NVMW vindt dat de hulpverlener ‘onmogelijk vooraf kan onderhandelen met de cliënt over wie de rekening van de tolk gaat betalen’.
Slecht nieuws
De vereniging maakt zich bovendien zorgen dat door dit besluit de kwaliteit van behandelingen van (psychiatrische) cliënten die de Nederlandse taal niet spreken, in alle sectoren van het maatschappelijk werk in gevaar komt. Het is voor hulpverleners en behandelaars van belang dat communicatie met zekerheid goed verloopt. ‘Cliënten doen al in grote mate een beroep op familie, maar die kan niet altijd als betrouwbare tolk optreden. In slecht nieuwsgesprekken is de familie te emotioneel betrokken om als goede tolk op te treden’, aldus de NVMW.
Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Voor meer achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine.
Bron: NVMW/Foto: ANP/Juan Vrijdag
Deze recent aan het licht gekomen fraude met o.a. PGB’s door twee psychiaters toont nog maar eens aan hoe belangrijk het is om gebruik te maken van bona fide tolken. Het heeft lang geduurd voordat deze fraude aan het licht kwam, onder meer doordat de tussenpersonen meegingen naar instanties, zogenaamd omdat de patienten te depressief of te schizofreen waren om zelf hun verhaal te doen en omdat ze slecht Nederlands spraken. Bij de instelling voor AMW waar ik in het verleden werkte hebben we midden jaren ’80 al eens eenzelfde soort constructie aan het licht gebracht; alleen was daar geen medicus bij betrokken. Een particuliere Turkse tolk ging mee naar gesprekken voor het aanvragen van een WAO-uitkering. Clienten kwamen met brieven die ze niet begrepen bij hem. Hij “vertaalde” die en verzorgde de correspondentie met de uitkeringsinstantie. Hij bewaarde overal kopieën van.
Na verloop van tijd begon hij mensen te chanteren. Hij eiste bedragen van duizenden guldens, omdat hij de werkelijkheid verdraaid had om tot een gunstige beslissing op de uitkeringsaanvraag te komen. Als mensen hem niet zouden betalen zou hij uit de school klappen. Wij hebben toen dit signaal aan de uitkeringsinstanties doorgegeven en voor zover bekend zijn zij daarna ook gestopt met het inschakelen van familie of kennissen als tolk. Wijzelf werkten in ieder geval alleen nog maar met de tolkencentrale; ik heb zelf wel eens de hierboven genoemde “tolk” geweigerd bij een gesprek.
Als minister Schippers serieus werk wil maken van het bestrijden van PGB-fraude moet ze dus niet tegelijkertijd bezuinigen op de inzet van tolken. Dat is volgens mij een typisch voorbeeld van “penny wise, pound foolish”. Natuurlijk moeten mensen gestimuleerd worden zich de taal eigen te maken. Maar er zullen altijd mensen zijn voor wie dat (nog) niet mogelijk is.
Het is zeer pijnlijk dat onze medemensen die (nog) niet het Nederlands machtig zijn of haar nooit zullen spreken omdat de cognitieve vermogens er niet (meer) voor zijn .Ik denk aan mijn dementerende klanten die mij en ik hen niet meer verstaan . Dat geeft allelei problemen vanaf het opbouwen van een vertrouwensrelatie ,diagnostiek tot elkevorm van behandeling en zeker in het dagellijks contact. Het is in de thuiszorgsituatie nog enigzins op te lossen door lager opgeleide verzorgenden in te zetten die de taal spreken en deze dan te coachen in hun rol. Maar een gesprek met een tolk kan zo verhelderend zijn en dat verdwijnt helaas. Het is een grote aderlating van een heel goed produckt.
Het duurt enige tijd alvorens een nieuwkomer de Nederlandse taal voldoende beheerst. Voor gesprekken met een maatschappelijk werker moet iemand de taal op een hoog niveau beheersen. Voor mensen met een verstandelijke beperking, is het leren van de Nederlandse taal al helemaal lastig.
Het gebruik maken van een informele tolk is niet goed omdat iemand dan vaak niet meer over zijn problemen durft te praten. Doet iemand dat wel, dan is er een risico op secundaire traumatisering. Een tolk is een professional en weet hier mee om te gaan.
Niet iedereen migreert overigens vrijwillig. Slachtoffers van mensenhandel hebben, zodra zij uit de uitbuitingssituatie zijn ontsnapt, direct zorg nodig, maar zullen in de meeste gevallen geen Nederlands of Engels spreken.
De titel van het artikel vind ik wat ongelukkig gekozen. Als gepensioneerd maatschappelijk werkende kan ik de lezer verzekeren dat het MW
al jaren in de problemen zit. Het criterium moet hier zijn dat de maatschappij verder in de problemen raakt bij de voorgenomen maatregel.
De gevolgen zullen zijn: miscommunicatie, medische missers, verhevigde psychische problemen, toenemen van het aantal zorgmijders, mogelijk zelfs nog meer zelfdodingen dan vorig jaar. Zo kan ik nog even doorgaan, met als conclusie dat de voorgenomen bezuiniging zal leiden tot verhoging van de kosten: goedkoop duurkoop dus. Wederom een staaltje kortermijn denken een kabinet ontwaardig.
misschien een stumulans voor onze niet taalsprekende medelanders om de taal eindelijk eens goed vaardig te maken.
we passen ons als Nederlanders in ons eigen land al veel aan. dit geld voor in ons eigen land en als we naar het land van onze medelander gaan.