Veel verpleegkundigen en verzorgenden reageerden afgelopen week op de conclusie van het Zorginnovatieplatform (Zip), een adviesnetwerk voor innovaties in de zorg. Het Zip stelt dat salarisverhoging niet het juiste middel is om mensen naar de zorgsector te trekken en vast te houden. Het zou de betaalbaarheid van de zorg ‘ernstig in gevaar brengen’. Op de site van het Tijdschrift voor Verzorgenden (TvV) benadrukken verpleegkundigen en verzorgenden dat de salarissen al veel te laag zijn in verhouding tot de werkdruk en de verantwoordelijkheid. Ook maken veel inzenders zich druk over het imago van het beroep onder jongeren. Deels is dat imago volgens hen slecht door de zware lichamelijke belasting en de hoge werkdruk in het vak.
Advies
Het Zorginnovatieplatfrom bracht recent een advies naar buiten over het dreigende personeelstekort in de zorg. Op Tvvonline.nl en op de website van het Zorginnovatieplatform hebben tientallen verzorgenden en verpleegkundigen hun verontwaardiging geuit over dit onderdeel van het advies.
Aantrekkelijker
De aanbeveling van het Zorginnovatieplatform sluit niet aan bij de visie van vakbond Abvakabo. Landelijk bestuurder Elise Merlijn stelt in het decembernummer van Zorg + Welzijn dat de vele imagocampagnes niet de oplossing zijn om het werken in de zorg aantrekkelijker te maken. ‘Om werknemers te behouden, moet je investeren’, aldus Merlijn. ‘Biedt jongeren fatsoenlijke contracten en een redelijk salaris en zorg voor goede doorgroeimogelijkheden.’
Niet zwaar
Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid wil de beroepen van verpleegkundige en verzorgende niet op de zwareberoepenlijst zetten, in verband met de verhoging van de AOW-leeftijd naar 67 jaar. Volgens PvdA-staatssecretaris Klijnsma hebben verpleegkundigen het lichamelijk niet zwaar, alleen psychisch, zo blijkt uit een uitspraak in de Volkskrant van woensdag 2 december. ‘Als je versleten bent, houdt het op’, zegt PvdA-staatssecretaris Klijnsma (SZW). ‘Maar wie overspannen is, kan genezen. Dat is vaak een kwestie van voldoende rust en aandacht voor de omstandigheden thuis en op het werk.’
Stratenmakers
Alleen wie lichamelijk zwaar werk doet, zoals stratenmakers of bouwvakkers, zou na dertig jaar verplicht moeten worden omgeschoold of een lichtere functie moeten krijgen. Dat geldt volgens het ministerie niet voor personeel met een zware psychische belasting, zoals agenten, leerkrachten of verpleegkundigen. Volgens NU’91, beroepsorganisatie van de verpleging en verzorging, weten Donner en Klijnsma ‘duidelijk niet waarover ze het hebben’. Op haar website vermeldt NU’91 dat ‘nu al veel verpleegkundigen en verzorgende de 65 jaar niet eens halen’. Redenen daarvoor zijn zowel te vinden in de fysieke als psychische belasting van deze beroepsgroep. De opmerking van Klijnsma: ‘wie overspannen is kan genezen’, getuigt volgens de brancheorganisatie van ‘weinig respect voor de beroepsgroep’.
Meer weten? Lees dan ook de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Daarvoor kunt u zich hier aanmelden.
Bron: Zorginnovatieplatform, TvVonline/Foto: ANP/Cynthia Boll
Waardering bestaat o.a ook uit een financiele waardering die in verhouding staat tot hetgeen er wordt gedaan zowel fysiek als psychisch.
En tot 67 werken zal er niet veel bij zijn omdat er dan al een grote groep(handen aan het bed) in de Wia of ziektewet zit met rug,schouder en nekklachten, maar die kunnen dan wel in de bijstand heb ik al begrepen, Om zo te eindigen terwijl je daar al jaren voor hebt gewerkt vind ik schandalig.
Enigszins gechargeerd worden in mijn waarneming patiënten, in een op efficiëntie ingerichte organisatie, door specialisten dikwijls behandeld als te processen objecten. Deze vorm van vervreemding tussen specialisten en patiënten kan deels wel functioneel zijn, maar de wijze waarop de specialisten met hun patiënten (en het verplegend personeel) communiceren is in veel gevallen voor verbetering vatbaar.
Het essentiële belang van goed opgeleide verpleegkundigen en verzorgenden bij de verpleging en verzorging van patiënten wordt dikwijls ernstig onderschat. Zij bepalen door hun professioneel gedrag voor de patiënten in hoge mate de sfeer op een afdeling.
De kloof tussen enerzijds de financiële waardering van de medisch specialisten en de managers binnen de zorg en anderzijds “de handen aan het bed” is in veel gevallen (te) groot geworden.
De door veel verpleegkundigen en verzorgenden ervaren werkdruk en werklast vergt zowel fysiek als mentaal veel van hen.
Een door hen ervaren gebrek aan waardering is bijzonder slecht voor de zorg als geheel. Zeker in een samenleving waar sprake is van vergrijzing.
Verpleegkunidgen staat wat hun klacht volkomen in hun recht. Er zouden veel meer verpleegkundigen werkzaam dienen te zijn in ziekenhuizen, zorgcentra en andere instellingen. Echter zou het zorgwezen niet ook eerst naar binnen moeten kijken, bv specialisten die toch wel erg veel (belachelijk) veel verdienen. Daar kan echt wel wat gelden vanaf (dan houden ze nog ruim voldoende over) Dit geld kan dan besteed kunnen worden voor meer verpleegkunidgen op te leiden, c.q. aan te nemen. Tenslotte dient het uitgangspunt voor alle zorgenden, dus ook specialisten, de patient te zijn, d.w.z. die moet goed behandeld en verzorgd worden plus voldoende aandacht krijgen!