Door Martin Zuithof – Radboud Engbersen, onderzoeker

bij MOVISIE,

bestudeerde samen met Kees Neefjes en Matthijs Uyterlinde een groot aantal

welzijnsinitiatieven rond actief burgerschap. Tijdens de landelijke conferentie


target=_blank name=Conferentie>‘Burgers in actie!’

op 26 april presenteerde hij de resultaten.

Plezier Kenmerkend voor het succes van

deze projecten is volgens Engbersen dat de betrokkenen een enorm plezier en

energie uitstralen. Alleen dienen de professionals nog veel meer de balans te vinden tussen

zich niet te klein, maar ook niet te groot maken. ‘Professionals moeten kunnen

improviseren, kunnen accepteren dat mensen afhaken en toch zorgen voor een

geoliede organisatie. Daar is een zekere laconiekheid voor nodig.’

Scouten ‘Ze mogen nog wel meer leren hoe ze

actieve burgers kunnen ‘scouten’, opsporen. Welzijnsprofessionals doen vaak

schamper over de inbreng van de middenklasse. Die zou zich van buurtactiviteiten

distantiëren en zijn netwerk toch voornamelijk buiten de wijk hebben. In

werkelijkheid vertegenwoordigt de middenklasse een enorm potentieel. Dat is de

uitdaging van de WMO: professionals dienen niet alleen de kwetsbare mensen te

bereiken, maar ook goed met de sterke weerbare persoonlijkheden leren

omgaan.’

Sleeping giantGemeenten dienen gericht te investeren in welzijnsfuncties

die hun kwaliteit bewezen hebben, volgens Engbersen. ‘Ik noem het welzijnswerk

een ‘sleeping giant’. De sector is verwaarloosd door te weinig budgetten, maar

heeft zichzelf vaak ook kwetsbaar gemaakt door zijn taken onvoldoende uit te

voeren.’

‘Gemeenten kunnen vooral de frontlinie versterken,

want die is in alle helpende professies verschraald. De subsidies moeten vooral terecht komen bij goed opgeleide ervaren beroepskrachten in de

frontlijn. Waar de kwaliteit tekort schiet, kunnen die investeringen ook

gaan naar ingebouwde welzijnsfuncties bij bijvoorbeeld corporaties.”

‘Het beroep van de welzijnswerker moet opnieuw in de etalage worden gezet. Opleidingen, hogescholen

en universiteiten kunnen daarvoor inspirerende trajecten opzetten en gemeenten zouden

bereid moeten zijn te investeren.’

Beter klimaat

Bovendien is het nodig

dat gemeenten een klimaat scheppen waarin het vrijwilligerswerk beter kan gedijen,

stelt Engbersen. ‘Daarvoor hoort ook wel een beschikbaar budget,

zonder dat daar allerlei administratieve rompslomp bij komt kijken. Gemeenten kunnen meer uitstralen dat vrijwilligers

op heel veel punten een bijdrage kunnen

leveren.’

Grote verscheidenheidEngbersen is verrast door de

verscheidenheid aan vrijwilligers die betrokken zijn bij de projecten. ‘Vaak

lijken het de mensen met de drukste agenda’s die het

actiefst zijn. Maar uit onze inventarisatie blijkt dat niet alleen de hoogopgeleide witte middenklasse heel

actief is, maar ook allerlei andere groepen, zoals mensen met beperkingen,

jongeren, allochtonen en ouderen.’

Doenerig burgertype

Welzijnsinstellingen moeten nog wel een wending maken om echt op de burgerparticipatie in te

spelen, denkt Engbersen. ‘Dan dienen ze zich niet alleen te richten op de

meedenkende middenklassers, bijvoorbeeld mensen die altijd meevergaderen of

kankeren over hun wijk. Probeer juist het doenerige burgertype te mobiliseren dat

mentor wil worden, mee wil helpen op school of in het park.’

Lees ook:
href=”id5601-76003/youre-the-future-je-bent-jong-en-je-telt-mee.html” target=_blank name=jong >You’re the

future: je bent jong en je telt mee (Zorg + Welzijn, 10 april 2007),
href=”id5601-74205/actieve-burgers-versterken-leefbaarheid-wijk.html” target=_blank name=actief >Actieve

burgers versterken leefbaarheid wijk (Zorg + Welzijn, 26 maart 2007),
href=”id20107-69181/kamerleden-in-debat-wmo-is-een-gouden-kans-om-burgerschap-te-bevorderen.html”

target=_blank name=bevorder>Kamerleden in debat: ‘WMO is een gouden kans om

burgerschap te bevorderen’ (Zorg + Welzijn, 14 december 2006)