Door Carolien Stam – ‘Wij zijn de vakmensen. Wij moeten duidelijk maken wat

jongerenwerkers nodig hebben om probleemjongeren aan te pakken.’

De oproep van directeur Marianne Huibers welzijnsinstelling Travers in

Zwolle aan het slot van het debat, was velen de ruim 160 aanwezigen uit het hart

gegrepen. De keuze tussen harde aanpak en zachte aanpak kwam uit in het midden:

the best of both worlds, zo concludeerde gespreksleider Peter Lankhorst (foto’s

door Claudia Kamergorodski).

Portemonnee

Het target=_blank name=Verdiwel>Verdiwel, de vereniging van directeuren van grote

welzijnsorganisaties, had als motto: ‘De harde aanpak’. Die werd direct aan

het begin neergezet door
home/id5601-97620/rita_verdonk_beboet_ouders_die_hulpverlening_weigeren.html”

target=_blank name=Verdonk>Rita Verdonk , die haar boodschap per videofilm

aan het congres verkondigde: ‘Er is maar één manier om ouders van

probleemjongeren te pakken: in de portemonnee.’

Opvoedingsondersteuning

Verdonk wijst erop dat jongeren, die over de schreef gaan, opgepakt

moeten worden. Handhaven en straffen is volgens haar hard nodig. Maar ook hun

ouders dienen te worden aangesproken en moeten verplichte

opvoedingsondersteuning krijgen. Werken ze niet mee, worden de ouders financieel

gekort, bijvoorbeeld op de kinderbijslag of op hun uitkering.

Ontbinding

De eerste spreker na Rita Verdonk kon zich nauwelijks

weerhouden om zich af te zetten tegen ‘het populisme van Verdonk, dat de

ontbinding in de samenleving alleen maar bevordert.’ Micha de Winter, hoogleraar

Maatschappelijke Opvoedingsvraagstukken aan de Universiteit Utrecht,

presenteerde de ‘zachte aanpak’.

Agenten op school

De Winter liet aan de hand van het Amerikaans voorbeeld zien hoe de harde

aanpak de civil society aantast. ‘De kosten voor gevangenissen stijgen daar

explosief. Scholen worden gemodelleerd naar gevangenissen; er zijn inmiddels

meer agenten op school dan in de gevangenis.’

Serieus nemen

De Winter hield een pleidooi voor de ‘constructieve pedagogische aanpak’.

Jongeren bij de samenleving betrekken door met ze in gesprek te gaan, hen ook

serieus te nemen, hun ouders erbij te betrekken en de jongeren perspectief in de

vorm van school of werk te geven. ‘Alleen dan kan je jongeren binden aan de

maatschappij. Anders gaan ze die samenleving verwerpen en vervallen in

criminaliteit, drugs en agressie.’

Drang en dwang

De harde aanpak werd door
dossiers/id20105-55413/als_je_de_cijfers_en_incidenten_weergeeft_krijg_je_de_zwarte_piet_antropoloog_hans_werdmolder_over_marokkaanse_lieverdjes.html”

target=_blank name=Werdmolder>Hans Werdmölder neergezet. De criminoloog van

de Universiteit Utrecht stelt dat een stok achter de deur, drang en dwang, nodig

is om tot een werkzame aanpak te komen. Hij verklaarde zich dan ook niet tegen

korten op de kinderbijslag of op de uitkering.

Handhaving

Verder stelde Werdmölder het failliet van het natuurlijke gezag in de

Nederlandse samenleving aan de orde. ‘Dat zorgt voor een gat in de handhaving

van het gezag. Grote groepen, vooral Marokkaanse, jongeren hebben geen boodschap

aan het compromisdenken van de Nederlandse samenleving. Hen moet duidelijk

gemaakt worden dat bepaald gedrag niet wordt getolereerd.’

Aanpak overlast

De harde aanpak in de praktijk werd tijdens het debat

gepresenteerd door
home/id5601-95240/straatcoaches_zijn_wapen_tegen_overlast_amsterdamse_jongeren.html”

target=_blank name=”Jack van Midden”>Jack van Midden van de Stichting

Aanpak Overlast Amsterdam (SAOA). Zij werken met straatinterventies door

straatcoaches, die jongeren aanspreken en grenzen stellen aan vervelend gedrag.

Daarnaast loopt de gezinsinterventie, waarbij een gezinswerker binnen 24 uur het

gezin bezoekt om afspraken te maken over hulp en ondersteuning.

Achter de voordeur

Volgens Jack van Midden van SAOA zijn de werkers het afgelopen jaar bij 110

van 119 gezinnen achter de voordeur gekomen. Probleem is niet de medewerking van

ouders, die is er wel, vooral de daaropvolgende hulpverlening, die vaak maanden

op zich laat wachten.

Coachingsproject

archief/id20107-82760/coachingsproject_welzijn_helmond_leidt_tiener_terug_naar_het_rechte_pad.html”

target=_blank name=Yahia>M’hamed Yahia en Elke Minnebach, van Stichting

Welzijn Helmond, presenteerden hun coachingsproject van jongeren. ‘Dichtbij de

mensen in de wijk. Kijken naar wat er leeft in de wijk en jongeren ook

verantwoordelijkheden geven onder begeleiding van ervaringsdeskundige jongeren.

Dat is niet soft, niet hard, maar preventief.’

Hard én zacht

Tijdens het debat in de zaal over de harde of de zachte

aanpak was duidelijk dat de in meerderheid aanwezige jongerenwerkers zowel voor

de harde als zacht kozen. Het probleem van de jongerenwerkers concentreerde zich

vooral op het gebrek aan middelen om jongeren goed te kunnen begeleiden.

Eigen profiel

Verschillende congresgangers riepen het jongerenwerk op duidelijker met een

eigen profiel op de voorgrond te treden. Het vak jongerenwerk moet weer inhoud

en aanzien krijgen. Daar zijn middelen voor nodig en ook goede samenwerking met

collega’s op de straat. ‘Wij moeten duidelijk maken wat er nodig is om het werk

met probleemjongeren succesvol te maken,’ riep Marianne Huibers in het

discussieforum op. ‘Laat de vereniging van directeuren, Verdiwel, daarin het

voortouw nemen.’