Pro

‘Er is echt wel iets aan de werkdruk te doen zonder dat er meteen meer personeel nodig is. Bewoners beoordelen de kwaliteit van woonvoorzieningen vooral op twee punten: aandacht en eten. Medewerkers zijn doorgaans erg goed in aandacht. Het punt is alleen dat ze die niet alleen aan de bewoners geven, maar ook graag aan elkaar. Als ze ’s ochtends de bewoners uit bed gehaald hebben, staat het zweet ze op de rug. Dan vinden ze dat ze wel een bakkie koffie met elkaar hebben verdiend. Dat moet en kan anders. Door het wat rustiger aan te doen, hoeven ze zich niet zo hard in te spannen en kunnen ze onderwijl de bewoners de nodige aandacht geven. Bovendien leert de ervaring dat tien minuten aandacht evengoed werkt als een half uur, als het maar uit het hart komt. Ook komt het in dit werk nogal eens voor dat de werkplanning ondersteboven wordt gehaald door onverwachte activiteiten. Die verhogen de werkdruk onevenredig veel. Een oplossing daarvoor zou zijn dat zorgmanagers die nu veel tijd op kantoor doorbrengen, veel meer de planning op werkvloer in de gaten gaan houden en bijsturen, zoals dat in hotels ook gebeurt. Mijn stelling is dus: met een strakkere planning en wat minder onderlinge aandacht valt er heel wat aan de werkdruk te doen.’

Teo Ruisendaal, directeur Ruisendaal Kwaliteits- en Kennismanagement

Contra

‘Teveel regels en teveel bureaucratie zijn de belangrijkste redenen dat er teveel werk is voor te weinig handen. Daardoor is de werkdruk onevenredig hoog. Staatssecretaris Bussemaker roept wel dat er meer handen aan het bed zijn gekomen. Nou, ik heb ze niet gezien. Door alle bureaucratie raakt het personeel ook het plezier in het werk kwijt. In de ouderenzorg gaf meer dan 50 procent van de geïnterviewden aan dat ze minder schik hebben om het werk te doen. Alles moet op vijf, zes formulieren worden bijgehouden. Daarvoor zijn mensen niet in de zorg gaan werken. Ook speelt een grote rol dat er steeds meer werk op almaar minder medewerkers afkomt. Meer dan 60 procent van de respondenten in de ouderenzorg is die mening toegedaan. Want één ding is duidelijk: er zijn steeds minder handen aan het bed. Bijna 70 procent bevestigt dat. Terwijl er, volgens onder meer de AbvaKabo, genoeg jongeren zijn die graag in de zorg zouden willen werken. Maar dan moet het werk wel aantrekkelijk worden gemaakt. Nu is het zo dat ze vaak genoegen moeten nemen met een flexcontract en een veel te laag salaris. Dat kan natuurlijk niet. Mensen willen zekerheid, ook als ze voor de zorg kiezen.’

Renske Leijten, Tweede Kamerlid SP