Dit bepleiten Marijke Booijink, Annette van den Bosch en Silke van Arum, werkzaam bij Movisie. ‘Oorspronkelijk werden deze teams opgezet om burgers in de wijk te activeren het zelf te doen. Maar in de praktijk zijn ze nu druk doende met individuele hulpvragen van cliënten en gezinnen’, staat in hun opiniestuk op SocialeVraagstukken.nl te lezen.

Wijkteam ontlasten

Ze geven aan dat succesvolle en bewezen aanpakken die gebruik maken van vrijwilligers het moeilijk hebben, omdat ze weinig steun van gemeenten krijgen. ‘En dat is vreemd, want ze passen perfect in de participatiesamenleving.’ Als voorbeeld noemen ze Grip en Glans, een collectieve preventieve voorziening voor psychosociaal kwetsbare burgers. Deelnemers leren tijdens een cursus hoe zij actief hun welzijn kunnen verbeteren.  Waar Grip & Glans voorheen in een grote gemeente door één brede welzijnsorganisatie werd aangeboden, verwijzen gemeenten nu vaak naar de sociale wijkteams. ‘Diezelfde wijkteams komen nauwelijks toe aan het ondersteunen van collectieve voorzieningen. Grip & Glans zou de caseload van het sociale wijkteam aanzienlijk kunnen verlichten door eenzaamheid te voorkomen en sociale steun te versterken.’

Participatiesamenleving serieus nemen

De schrijvers van het opiniestuk doen een oproep aan de gemeentes: ‘Neem de participatiesamenleving serieus. Denk na hoe de wijkteams zo georganiseerd kunenn worden dat zij gebruik kunnen maken van bestaande kennis en kunde voor het versterken van onderlinge steun en betrokkenheid van burgers.’

De werkdruk is hoog in het sociale wijkteam. Een wijkteam doet zijn verhaal: ‘We kwamen veel mensen met psychiatrische problemen tegen , maar het ontbrak ons aan specifieke kennis.’ Lees meer