Dit opiniestuk is een reactie op het artikel ‘Thuiszorg heeft boter op hoofd’ van Jetty Voermans
Over een vertekend beeld van de werkelijkheid gesproken. Maar laten wij ons beperken tot de feiten met betrekking tot de tarieven en kostprijs van de Wmo. December vorig jaar voerde PricewaterhouseCoopers (PwC) in opdracht van VWS een onderzoek uit naar de kostenstructuur van de huishoudelijke hulp in het kader van de Wmo. Uit dat onderzoek blijkt klip en klaar dat de gemiddelde tarieven die gemeenten in 2008 boden voor Wmo huishoudelijke hulp lager waren dan de gemiddelde kosten van de thuiszorgorganisaties.
Uit het onderzoek blijkt dat de gemeentelijke tarieven gemiddeld 2 tot 4 euro per uur onder de kostprijs liggen. Over ieder uur Wmo-zorg leed een thuiszorgorganisatie dus gemiddeld 2 tot 4 euro verlies. Dat tikt aan. Ja, maar zijn die kosten van de thuiszorgorganisatie dan niet de boosdoener? Nee, want met een overhead van slechts 14% doet de sector het ronduit goed. Ook dat cijfer komt uit het onderzoek van PwC.
Maar, zegt Voermans, die Wmo-activiteiten vormen maar een marginaal onderdeel van de omzet bij een thuiszorginstelling dus daar kan nooit al dat verlies door komen! Daarover zegt het CBS in haar bevindingen van juli dit jaar het volgende: ‘van de instellingen waarbij de huishoudelijke hulp meer dan 5% van de totale opbrengsten bedroeg, is meer dan de helft in 2007 in de rode cijfers beland. Dat is veel meer dan bij de instellingen die geen of weinig huishoudelijke hulp voor de Wmo leveren.’ Einde quote CBS.
Dat ActiZ een vertekend beeld schetst is dus totaal ongegrond. De feiten spreken voor zich. Laten we daarom nu met elkaar onze verantwoordelijkheid pakken en op basis van de feiten kijken naar de Wmo en de huishoudelijke zorg. Daarbij gaat het erom dat al die mensen die zijn aangewezen op huishoudelijke hulp die hulp blijven houden. Nu en in de toekomst. Een gezond en kostendekkend tarief is daarbij een belangrijke voorwaarde. Want alleen dan kan de thuiszorgorganisatie op een verantwoorde wijze Wmo-zorg bieden.
Adriaan Wirtz
Plv directeur ActiZ
Bron: Foto: Stock.xchng
als een organisatie wel met een kostendekkende prijs inschrijft, krijgt ze t niet vergunt/gegunt , dus einde oefening ,langszaam dood bloeiend ,hoe triest met al onze goede zorgen en jaren lang werk, alles goed op de rit , en dan de concurrentie aan moeten gaan met schoonmaakbedrijven !
waar is de waardering voor onze huishoudelijke hulpen, sociaal voelende mensen met een klein beetje VEEL MEER!
De huishoudelijke zorg is aanbesteed. Organisaties konden hierop inschrijven. De gemeenten zijn in zee gegaan met de organisaties met een goede kwaliteitkostenverhouding. Vervolgens blijkt dat de organisaties hun kosten niet goed hebben ingeschat en in de rode cijfers komen. Wiens schuld is dit dan? Degene die verkeerd heeft becijferd of de organisatie die het aanbod heeft aangenomen? Ik denk dat de organisatie die het aanbod aannam er op mocht vertrouwen dat de dienst tegen het genoemde bedrag geleverd kon worden.
Er wordt veel gesproken over de overheadkosten die te hoog zouden zijn. Laten we niet vergeten dat een aanzienlijk deel van die overheadkosten gemaakt wordt en moet worden om de geleverde zorg te verantwoorden. Er moet verantwoord worden naar de gemeentes (die vaak weer verschillende informatie op verschillende manieren gepresenteerd willen krijgen) en naar het CAK. De maatschappij wil dat er verantwoording wordt afgelegd over het bestede gemeenschapsgeld (en terecht!) maar dat kost natuurlijk wel tijd en dus geld!
Waar Wirtz (voormalig vakbondbestuurder zorg bij de ABVAKABO) gemakshalve aan voorbijgaat, is dat PWC niet heeft geconcludeerd dat de tarieven te laag zijn en de kosten niet te hoog. Sterker, in het rapport staat zeer nadrukkelijk dat thuiszorgorganisaties wordt geadviseerd maar eens naar de overheadkosten te kijken. PWC onthoud zich nadrukkelijk van een advies over de tarieven. De geconstateerde kostenniveaus varieren ook enorm, met een spreiding van soms 40 %.
Wirtz gaat er gemakshalve vanuit dat het niveau van de kosten die PWC heeft geconstateerd, ook reeel zijn. En dat is ernstig de vraag. Zeker als je bedenkt dat de kleinere particuliere – en vaak goede! – bureaus met veel lagere tarieven werken. De grote vervette TZ organisaties (vaak aangesloten bij Actiz) lenen zelfs daar personeel om dat dan weer tegen – soms fors – hogere tarieven uit te zetten. Zolang Actiz niet bereid is in eigen keuken te kijjken zal er niets veranderen.
Als uit onderzoek blijkt dat men thuiszorgorganisaties 4 euro meer kosten maken dan ze vangen hebben ze slecht onderhandeld en/of slecht inzicht in de kostprijs van hun producten. Allebei zaken die niet duiden op sterk (top-)managment. Om vervolgens een larmoyant verhaal op te hangen dat ze door die grote boze gemmentes (Zeervang bijvoorbeeld) onheus bejegend zijn bevestigd dit beeld.