Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Zelfredzaamheid gestegen, waardering wijkteam gedaald

Hoe staat het met de zelfredzaamheid en de wijkteams een jaar na de officiële start van de decentralisaties? Voorjaar 2016 is het glas zowel halfvol als halfleeg.

I&O Research volgt in samenwerking met Zorg + Welzijn de ontwikkelingen van de decentralisaties met langdurig onderzoek. Het doel is om de invloed van de decentralisaties op de zelfredzaamheid van burgers en de tevredenheid met de professionele zorg te volgen.

Zelfredzaamheid
Na twee metingen in 2015 is te zien dat waardering van zelfredzaamheid is gestegen van gemiddeld een 7 naar een 7,3. Vooral mensen met financiële problemen, mensen die hulpmiddelen als een rollator of scootmobiel nodig hebben en gezinnen met opvoedingsproblemen waarderen hun zelfredzaamheid hoger. De zelfredzaamheid is het laagst in gezinnen met een verstandelijk beperkt kind en in situaties waar het huishouden niet zelfstandig kan worden georganiseerd.

Wil je weten hoe hoog gezinnen met een kind met gedrags- of psychische problemen hun zelfredzaamheid scoren? Of iemand met een afstand tot de arbeidsmarkt door een beperking? Lees meer in het artikel uit Zorg + Welzijn magazine dat hier online staat >>

Wijkteams
De wijkteams scoren maar matig in het onderzoek. Mensen die halverwege 2015  contact hadden met het wijkteam gaven het team gemiddeld een 6,9. Dat cijfer daalde naar en 6,7 eind 2015. Een op de vijf van deze mensen gaf het wijkteam zelfs een onvoldoende. De redenen: te weinig specialistische kennis, het duurde lang voordat ze werden geholpen, er werd niet goed samengewerkt, en men moest steeds opnieuw dezelfde informatie geven.

Meer of minder hulp
De meeste mensen krijgen sinds de decentralisaties nog steeds hulp, maar wel minder. Als mensen hulp zoeken, maar die niet krijgen, zijn daar verschillende redenen voor. De meest genoemde reden is dat de overheid vond dat er geen hulp nodig was (21%). In tien procent van de gevallen gaat het om doorverwijzingen die niet resulteren in concrete hulp. Omgekeerd zijn er ook redenen waarom mensen geen hulp zoeken: er wordt vaker aangegeven dat er toch geen hulp nodig was (33%). Een andere reden is dat er genoeg hulp van naasten beschikbaar is.

Lees meer over het onderzoek op de website van I&O Research >> 

Lees hier het artikel uit Zorg + Welzijn juli/augustus 2015 over de eerste resultaten van het onderzoek >>

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.