Door Alexandra Sweers – Allochtone ouderen worden in de samenleving vaak over het hoofd gezien, zegt Harry Mertens van MOVISIE. ‘In plaats van alsmaar hun probleemkanten te belichten, kunnen we ze ook helpen om hun bijdrage te blijven leveren.’ Het programma Zilveren Kracht heeft daarom tot doel om deze ouderen zo te ondersteunen dat ze hun talenten blijven benutten. Mertens: ‘Het gevoel dat je iets nuttigs kan doen, is mentaal heel belangrijk.’ (Foto: Zilveren Kracht)
Bijzonder
Een bijzondere allochtone oudere is bijvoorbeeld Ying Kao Chanuit Zwolle. Hij zet zich in voor Chinese ouderen en richtte de Chinese vereniging Het Zonnetje op, die allerlei activiteiten organiseert. Het doel is te zorgen dat Chinese ouderen zich prettig voelen in Nederland en deel gaan uitmaken van de samenleving. Een voorbeeld is ook de 81-jarige José Raymundo Engelhardtdie samen met kinderen vliegers maakt, zegt Mertens. ‘Deze bijzondere mensen zijn zelf al enigszins georganiseerd en weten wat ze kunnen. Maar er is ook nog veel verborgen goud. Veel ouderen weten niet wat ze kunnen bijdragen. Door als professional interesse te tonen en door te vragen kom je daar achter. Dus niet door een bepaalde taak aan een oudere te geven, maar juist te vragen wat hij of zij zelf wil doen.’
Vrolijk
Fotoreportages en verhalen van bijzondere ouderen op
www.zilverenkracht.nl
illustreren de visie achter het project, evenals de televisieserie over vitale ouderen op SBS6. ‘Daar word je alleen maar vrolijk van’, zegt Mertens. ‘Het zijn allemaal voorbeelden voor gemeenten, bedrijven, instellingen, vrijwilligers- en ouderenorganisaties om burgers tot op hoge leeftijd volwaardig te laten participeren in de samenleving.’
Enthousiasme
De landelijke bijeeenkomst op 10 december biedt onder meer een terugblik op pilotprojecten van de Zilveren Kracht in Schiedam, Amsterdam en Hengelo. ‘Ouderen zijn vaak heel enthousiast. Professionals zouden dat wel iets meer mogen hebben. We zijn zo gewend om ons op de problemen te richten die deze mensen hebben. Die moeten we ook aanpakken, maar laten we ook kijken naar wat zij nog wel kunnen.’