‘Onveiligheid is heel complex. Of er nu een concrete aanleiding is waardoor een buurtbewoner zich onveilig voelt, of dat het meer een gevoel van onveiligheid is, ik neemt het altijd serieus’, vertelt Pascalle de Groot, sociaal werker en buurtondersteuner bij ContourdeTwern in Tilburg. ‘Bewoners vinden het fijn dat ze mij kunnen bellen als er iets is. Dat alleen al kan een gevoel van veiligheid geven. Omdat ze weten dat ik altijd iets doe met hun melding.’

Concrete onveiligheid

De aanpak van concrete en fysieke onveiligheid, en gevoelens van onveiligheid zijn wel anders. ‘Als bijvoorbeeld bepaalde achterpaden slecht verlicht zijn, dan bel ik met de gemeente of woningcorporatie en vaak is dat makkelijk aan de passen. Zijn er specifieke signalen op het gebied van criminaliteit of vandalisme, dan heb ik een kort lijntje met de politie.’

Gevoel van onveiligheid

‘Het is ingewikkelder als het om gevoelens gaat. En negen van de tien keer gaat het over gevoelens’, vervolgt De Groot. ‘De reputatie van de buurt kan bijvoorbeeld slecht zijn, het kan zijn dat buren conflicten met elkaar hebben, daar heeft de rest van de buren dan eigenlijk geen last van, maar het zorgt wel voor spanning. Of mensen zijn bang voor een groepje hangjongeren, terwijl zij nooit een vlieg kwaad doen.’

Kwetsbare bewoners

De Groot merkt dat kwetsbare buurtbewoners vaker een gevoel van onveiligheid aankaarten. Vooral ’s avonds en ’s winters – als het (eerder) donker is. ‘Sommige bewoner in mijn huidige wijk gaven bijvoorbeeld aan dat ze best naar een activiteit willen ’s avonds, maar dat ze niet over straat durven om naar die activiteit te komen. Dan zoeken we naar een collectieve oplossing waarbij buurtbewoners elkaar ophalen of elkaars vervoer regelen.’

Donker

Nog liever voelen bewoners zich natuurlijk gewoon veilig in hun eigen wijk. Ook ’s avonds. Dit hangt volgens De Groot sterk samen met de sociale verbindingen in de wijk. ‘Als ze één of twee contacten in de buurt of straat hebben, buren waarvan ze weten dat ze kunnen aanbellen als er iets is, dat vergroot het gevoel van veiligheid al enorm.’

Sociale verbinding

Als mensen bereid zijn om iets aan die sociale verbindingen te doen, helpt De Groot daar graag bij. ‘Dan ga ik bijvoorbeeld bij de buurman langs. Als ik hem vraag of hij eens kennis wil maken met de buurvrouw, om haar te helpen bij haar gevoel van veiligheid in de wijk, zijn buren daar bijna altijd toe bereid. Ze hoeven niet direct elkaars deur plat te lopen, maar alleen elkaar kennen, een begroeting en weten dat je bij elkaar terecht kan als er iets is, dat helpt al zoveel.’