De fysiotherapiezaal in verpleeghuis De Landrijt oogt met zijn roeimachines, hometrainers, loopbanden en andere krachtapparatuur als een heuse sportschoolruimte. Het is een van de aspecten waarin de zorg die De Landrijt biedt zich onderscheidt van de zorg aan ouderen met dementie. ‘Ouderen berusten eerder in hun ziekte. Jongdementerenden vechten er veel meer tegen. Ze zijn zich er bewuster van, voelen zich machteloos en geagiteerd. Dingen die gewoon waren, lukken niet meer automatisch’, vertelt Monique Hertogs, directeur van De Landrijt. ‘Hun fysieke conditie is ook beter. Door flink te bewegen, kunnen ze hun energie kwijt.’
Hersenbloeding
Nederland telt zo’n 300.000 mensen met dementie. Daarvan zijn er 10.000 à 15.000 jong dementerend: bij hen is de diagnose voor hun 65ste jaar gesteld, soms al op 28-jarige leeftijd. De Landrijt is, met 65 plaatsen op de dagbehandeling en 48 op de verblijfsafdeling, gespecialiseerd in zorg voor jongdementerenden. De gemiddelde leeftijd is er 52 jaar.
Specifieke zorg is nodig omdat de problemen en zorgbehoeften van jongdementerenden aanzienlijk verschillen van die van ouderen. Zo is de achterliggende oorzaak bij jongeren veel diverser: van alzheimer, frontotemporale dementie, hersenbloedingen, beroertes, korsakov, multiple sclerose tot niet-aangeboren hersenletsel. Gedragsproblemen komen bij deze groep veel vaker voor. Van het personeel vereist dat extra deskundigheid, onder andere in het omgaan met agressie. Daarin worden de medewerkers regelmatig geschoold.
De behandeling is primair gericht op regelmaat en structuur. Vanwege de diversiteit in ziektebeelden en bijbehorend gedrag, kennen de woongroepen verschillende leefmilieus. Die vormen de basis van de zorg, bijvoorbeeld voor cliënten die vooral een beschermde en empatische benadering nodig hebben. Of voor cliënten die juist gebaat zijn bij een meer directieve benadering. Voor cliënten die gezamenlijk een huishouden kunnen voeren, is er een kleinschalige woonvorm in de wijk.
Vogelkooien
Het belangrijkste verschil is echter dat de impact die de ziekte heeft op jongere cliënten en hun familie veel groter is dan bij ouderen. ‘Tot voor kort stonden deze mensen in het volle leven’, vertelt zorgmanager Thea Sturme.
Lees verder in Zorg + Welzijn Magazine nr 2, februari 2011.
Deze mensen worden zeker niet opgeborgen in het verpleeghuis.! Een groot aantal woont thuis met begeleiding en doen nog veel maatschappelijke activiteiten.
Zoals u kunt lezen hebben we ook een kleinschalige woonvorm in de stad.
Daarnaast hebben clienten die wel in het verpleeghuis op een kleinschalige afdeling wonen vrijheden die ze aan kunnen bijv. zelfstandig naar buiten op de fiets met de bus maar met een GPS of mobilele telefoon bij zich voor het geval het toch mis mocht gaan wat natuurlijk ook voorkomt bij dit ziektebeeld. Over de grens kijken doen we samen met de landelijke vereniging zorg voor jong dementerenden. Dit als aanvulling op het geplaatste artikel.
Is het waar dat deze mensen in verpleeghuizen worden opgeborgen. dit vind ik een slechte zaak. ook omdat deze mensen nog vrij jong zijn en eigenlijk activering in hun eigen omgeving nodig hebben.kleinschalig wonen met begeleiding is ook nog een optie.
Zondag ochtend was er bij de Oosterburen een programma op TV, dit ging over iemand die jong dement is,die nog zelfstandig woont , wat die nog kan en deed, zoals toneel spelen en schilderen oppassen op de kleinkinderen, daar heb ik bewondering ,en respect voor. misschien eens over de grens kijken.