Door Martin Zuithof – Zorginstellingen doen nog te weinig aan kwaliteitszorg zegt u. Vertel eens. ‘Dat is onze waarneming vanuit het veld. Met name GGZ-instellingen zijn wel bezig met kwaliteitsbeleid in de vorm van werken met protocollen. Reden is dat bij de invoering van de diagnosebehandelcombinaties (DBC) in de GGZ de zorgverzekeraars veel waarde hechten aan de kwaliteitsnormen van HKZ.’
‘Probleem is alleen dat het doel daarvan vaak uit het oog wordt verloren. Instellingen kijken in hun kwaliteitsbeleid wel naar het interne zorgproces, maar echte kwaliteitszorg gaat natuurlijk veel verder.’ (Foto: Richard Hilverts) Hoe dan? ‘Het kwaliteitsbeleid moet zich richten op vraagsturing en de hele zorgketen. Veel instellingen verzuimen factoren als cliënttevredenheid, omgevingsfactoren als familie en de keten erbij te betrekken. Ze beschrijven de procedures en noemen wat verbeterpunten en verwerven daarmee het HKZ-certificaat. Het hogere management moet zijn verantwoordelijkheid nemen en het kwaliteitsbeleid beter op de hele keten laten aansluiten.’

U stelt zelfs dat het een vorm van luiheid is. De HKZ-normen worden maar half waargemaakt om formeel het certificaat te verwerven. ‘Misschien is luiheid niet helemaal het goede woord. Het is eerder de bezorgdheid voor hun budget. Zorgverzekeraars onderhandelen over de prijzen van productgroepen. Kun je een HKZ-certificaat overleggen, dan zijn verzekeraars bereid beter te betalen. Zij zouden instellingen juist actiever moeten stimuleren om de echte kwaliteitsnormen op de hele keten toe te passen.’

Hoe weet u zo precies dat die instellingen het kwaliteitsbeleid zo laten versloffen?‘Ik kom zelf uit de geestelijke gezondheidszorg en ik wil ook niet alle instellingen over een kam scheren. Door de invoering van de DBC’s is het net of instellingen uit het oog hebben verloren waar het bij kwaliteit om gaat. Namelijk dat je uitgaat van de behoeften van de mens en zijn omgeving en je afvraagt in hoeverre je aanbod daaraan voldoet. Dat betekent dat je bijvoorbeeld ook kijkt hoe je de familie van de cliënt erbij betrekt en aan welke normen de verwijzer en overdracht naar andere instellingen moet voldoen.’

Reactie: ‘Juist HKZ richt zicht op normen voor cliëntenzorg’
Wat kan een consultant als dhr. Hilverts zaken uit zijn verband trekken! Uit dit stuk blijk dat hij onvoldoende kennis heeft wat HKZ inhoudt. Cliënttevredenheidsonderzoek is een van de vele toetsinstrumenten binnen HKZ die gebruikt worden om verbeteringen te realiseren.

Juist HKZ richt zicht primair op de normen rond de cliëntenzorg. HKZ half waar maken? Laat hij maar eens een keer een audittraject meelopen. Dat het HKZ als nu als motivator voor meer budget ingezet wordt, zegt helemaal niets over hoe het in de praktijk gebruikt wordt.

Feit is dat sinds Zorgkantoren het toepassen van HKZ en andere kwaliteitssystemen belonen, veel meer zorgorganisaties zich met kwaliteit bezig houden. Ketenzorg zou misschien nadrukkelijker als norm benoemd kunnen worden, maar is niet alleen per definitie de oplossing voor betere kwaliteit. Evenals het meer beschrijven van protocollen.

Met vriendelijke groet,

Harry Hakvoort Beleidsmedewerker kwaliteit Stichting Diafaan,

www.diafaan.org

Lees ook:

Keurmerk geeft geen garantie voor kwaliteit van zorg

(Zorg + Welzijn Website, 28 juni 2007) en

Keurmerk moet transparantie verpleeg- en verzorgingshuizen verhogen: ‘Er is totaal geen zicht op de kwaliteit’

(Zorg + Welzijn Magazine, 8 september 2004)

Lees ook de

gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief

. Daarvoor kunt u zich

hier aanmelden

.

Door hier te klikken leest u de laatste editie.

Wilt u reageren? Klik dan hier