Zelfredzaamheid

Professionalisering

2 experts over hospitalisatie in het sociaal werk: ‘Echt helpen is ook durven loslaten’

Wat is de goede balans tussen overnemen en loslaten? Gedragsdeskundige Daniël Takkenberg (36) en sociaal werker Mika Hendriks (28) delen hun ervaringen met hospitalisatie van cliënten in een beschermde woonvorm. 'Spanning wordt vaak onterecht als iets negatiefs gezien.'
Professionalisering

Jorg raakte gehospitaliseerd: ‘Ik verzon dingen zodat begeleiders bleven komen’

Als sociaal werker wil je het beste voor de cliënt. De taak is duidelijk: ondersteunen in het geval van een hulpvraag. Kun je ook té veel van iemand overnemen? Het overkomt Jorg Koen; hij vertelt hoe hij zich door de hulpverlening heeft laten hospitaliseren.
LVB
Lizzy Rothert (22) groeide net als zo'n 23.000 kinderen op bij ouders met een verstandelijke beperking. '‘Soms wilde ik mijn moeder door elkaar schudden en roepen dat ze normaal moest doen.'

Lizzy (22) heeft een moeder met lvb: ‘Ik leidde een heel ander leven dan klasgenootjes’

Het huis opruimen vóór de hulpverlening komt, alle ondersteuning voor je zwangere moeder regelen, voor vrienden verzwijgen wat er thuis speelt. Opgroeien als kind van ouders met een verstandelijke beperking brengt eenzaamheid en schaamte met zich mee, vertelt Lizzy Rothert (22). ‘Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik alles alleen moet doen.’
Zelfredzaamheid
De verbinding tussen mens en hond verdient meer aandacht, juist omdat we de kwetsbaarste mensen uit onze samenleving ermee kunnen helpen.’ Afbeelding van Hetty van der Zanden via Pixabay. hulphond

6 dingen die je wil weten over psychosociale hulphonden: ‘Ze kunnen iemand uit een nachtmerrie halen’

Dankzij een psychosociale hulphond krijgen mensen met psychische klachten hun leven weer op de rit. ‘Een hond kan feilloos aanvoelen wanneer de gemoedstoestand van een jongere verandert’, vertelt Connie Berendsen van Animal 4 Health. Zij geeft antwoord op 6 veelgestelde vragen over psychosociale honden.
Professionalisering
Slapeloosheid

Slecht slapen is vaak een gedragsprobleem. De oplossing? ‘Korter in bed liggen’

Niet inslapen. Piekeren. Heel vroeg wakker worden. Overdag ontzettend moe zijn. Sociaal werkers krijgen regelmatig van cliënten te horen dat ze slecht slapen. Huisarts Bart van Pinxteren legt in dit verhaal uit dat slapeloosheid in de meeste gevallen een gedragsprobleem is. Het goede nieuws is: daar kun je wat aan doen.
Dak- en thuislozen

‘En dan ben je uit de gevangenis, maar zonder geld, zonder huis. Wat moet je dan?’

Jaarlijks komen ongeveer 25.000 mensen uit de gevangenis. Een flink aantal staat buiten zonder inkomen of onderdak. Bijna de helft komt binnen 2 jaar opnieuw in aanraking met justitie. Het re-integratiebeleid faalt, stellen onderzoekers van Universiteit Leiden. Zij volgden 100 mensen in en na detentie.
Dementie
Omgaan met dementie

Dossier: omgaan met dementie

Niet alleen de zorg voor mensen met dementie wordt steeds intensiever, ook voor de ondersteuning aan de naasten komt steeds meer aandacht. Wat is hierin de rol van sociaal werkers? Zorg+Welzijn heeft dat in een overzichtelijk dossier gebundeld.
Zelfredzaamheid

RELATIVEREN

Terwijl ik schrijf aan een artikel over e-health in combinatie met langer thuis wonen en ik ook andere zaken rond dit magazine regel, speelt er nog een andere kwestie. Die heeft ook met zorg en welzijn te maken en met langer thuis wonen.

THEMA ‘Op alle fronten ontstaat rust’

Een innovatief project waar ouderen, sociaal professionals én mantelzorgers de vruchten van plukken. Dat is de kern van ‘Sociaal Arrangeren', een zorgpilot in Nijmegen. ‘Ik denk dat wij het cement tussen de stenen zijn', vertelt sociaal arrangeur Thirza Snoek.

THEMA Hoe voorkom je financieel uitkleden?

Jaarlijks zijn zo'n 30.000 ouderen slachtoffer van financiële uitbuiting. Vooral ouderen die zich eenzaam voelen zijn kwetsbaar. Hoe voorkom je als sociaal werker dat je cliënt wordt bedrogen? Bewindvoerder Sacha Ros laat zien wat je kunt doen.

Over zelfredzaamheid

Zelfredzaamheid zorgt voor dilemma's

‘Wanneer de overheid vasthoudt aan zelfredzaamheid als norm, worden drempels opgeworpen waardoor mensen worden uitgesloten van voorzieningen.' Dat zegt de Nationale ombudsman in zijn jaarverslag 2016. Ook onder professionals is er een levendige discussie over hoe ver zelfredzaamheid moet gaan en voor welke cliënt. Langer thuis wonen stelt ouderen en zorgverleners bijvoorbeeld dagelijks voor dilemma’s over zelfredzaamheid.

Lees meer

Wanneer is je cliënt zelfredzaam? Wanneer hij of zij het vermogen heeft om zichzelf te redden op alle levensterreinen, met zo min mogelijk professionele ondersteuning. Dat is de formulering in de zorg voor ouderen. Het idee is dat door behoud en/of versterking van zelfredzaamheid de – extra – zorg kan worden voorkomen of uitgesteld. Maar zelfredzaamheid gaat verder. Het gaat ook over het vermogen om jezelf te redden met behulp van vrienden, buren, familie en vrijwilligers.

Beperkingen zelfredzaamheid

En niet alleen voor ouderen geldt dat professionals inzetten op zo groot mogelijke zelfredzaamheid. Ook in de schuldhulpverlening, zorg voor chronisch zieken en voor mensen met een beperking is zelfredzaamheid het devies. Het thema is een leidraad geworden in de hulpverlening, maar inmiddels lopen professionals ook tegen de beperkingen op. Want hoe ver kun je gaan met begeleiding van je cliënt met als uitgangspunt zo veel mogelijk zelfredzaam? Veel kwetsbare mensen kunnen niet zelfredzaam zijn, sommige mensen hebben altijd ondersteuning nodig.

Nadruk op zelfredzaamheid

De vraag werpt zich zo langzamerhand op of de – politieke – nadruk op zelfredzaamheid niet al te ver gaat. De nationale ombudsman uitte flinke kritiek in april 2017: ‘Wanneer de overheid vasthoudt aan zelfredzaamheid als norm, worden drempels opgeworpen waardoor mensen, burgers, worden uitgesloten van voorzieningen, overheidsdiensten en al het andere goede dat de samenleving heeft te bieden. Het stellen van eisen aan burgers waarvan vaststaat dat zij daar niet aan kunnen voldoen, is niet behoorlijk.’

Participeren

Maar de professionele nadruk of zelfredzaamheid heeft zeker ook geleid tot verbetering van de hulpverlening. Professionals zijn meer gaan denken en werken vanuit hun cliënt. Er zijn ook organisaties opgericht die zelfredzaamheid als basis hebben voor hun dienstverlening. Zoals de Stichting DeBroekriem, een organisatie die mensen helpt om in de maatschappij te participeren. De oprichters van de stichting geloven dat de zelfredzaamheid van burgers dankzij slimme verbindingen vergroot kan worden. En hun concept is succesvol, want volgens de oprichter heeft 61 procent van de vrijwilligers die zich aanmeldden bij DeBroekriem binnen een half jaar een baan, ook de mensen die daarvoor al langere tijd thuis zaten.

Schulden en zelfredzaamheid

Ook in de schuldhulpverlening is zelfredzaamheid niet alleen een doel, maar ook een middel om schulden kwijt te raken. De kans dat mensen terugvallen in schulden, nadat ze met succes een schuldentraject hebben doorlopen, is best groot. Vier jaar na afronding van het traject zijn er bovengemiddeld veel betalingsachterstanden. Om dit te voorkomen, zou er meer ingezet moeten worden op budgetbeheer. En mensen te leren zelf met hun budget om te gaan.

In dit dossier wordt het thema in allerlei facetten belicht. Het blijft een leidraad in de hulpverlening, immers de beste motivatie is de eigen motivatie. De vraag is hoe ver je als professional kunt gaan in het niet helpen, om de zelfredzaamheid van de cliënt te bevorderen. Lees in dit dossier de artikelen over deze discussie en over de oplossingen die professionals vinden.

Uitgelicht congres

Jaarcongres Verslaving in het sociaal domein

Hotel Veenendaal
DELEN
Vorig artikelWijkteam
Volgend artikelWmo
Mark van Dorresteijn
Lorem ipsum dolar sit amet.