Zelfredzaamheid

Zelfredzaamheid
Podcast Kippenvel

Podcast Kippenvel: ‘Ze vloog mij om mijn nek’

Zo’n moment in je loopbaan dat je altijd bij zal blijven… In onze podcastserie Kippenvel interviewt journalist Maarten Dallinga zorg- en hulpverleners over een kippenvelmoment in hun carrière. Iedere twee weken verschijnt een nieuwe aflevering. Aflevering 6 (en tevens de laatste aflevering van deze serie): Mindert Rakhorst.
LVB
silhouet

‘Lvb is vaak een blinde vlek’

Voor mensen met een licht verstandelijke beperking (lvb) is meedoen niet vanzelfsprekend. Lisa Putman en Isolde Woittiez van het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) pleiten in hun vandaag verschenen rapport. 'Meer meedoen’ voor een voorlichtingscampagne en trainingen om ambtenaren, hulpverleners, leraren en werkgevers hier bewust van te maken. ‘De insteek is te vaak zelfredzaamheid. Maar zelfredzaam zijn mensen met een lvb niet.’
Participatie

‘Je bent in feite een onbetrouwbare werknemer’

De arbeidsparticipatie van mensen met ernstige psychische problemen blijft ver achter. Hoe komt dat? En hoe kan het beter? Dit vroeg het Trimbos-instituut aan ervaringsdeskundigen van het panel Psychisch Gezien. Meer kennis en begrip en meer begeleiding blijken belangrijke succesfactoren. ‘Niemand, behalve de psychiater, heeft zich echt in verdiept wat er met me aan de hand was.’

‘Zelf aan het stuur en op maat’

De bijstand heeft veel regels en verplichtingen. Maar wat gebeurt er als mensen zelf kunnen bepalen wat zij moeten doen om zo snel mogelijk werk te vinden? De gemeenten Oss, Apeldoorn, Epe en Geldrop-Mierlo hebben onder begeleiding van Tilburg University het experiment 'Zelf aan het stuur en op maat' uitgevoerd.

Naar een reëel perspectief op zelfredzaamheid en re-integratie

In dit essay gaan we in op zogeheten 'rechtvaardige' re-integratie. Op basis van ervaringskennis laten we zien dat levenskansen, levensrisico's en praktische mogelijkheden om een nieuwe start te maken niet gelijk verdeeld zijn. Er kan dan ook niet a-priori van zelfredzaamheid worden uitgegaan. Toch gebeurt dit vaak, met schade voor werkzoekenden tot gevolg.

Over zelfredzaamheid

Zelfredzaamheid zorgt voor dilemma's

‘Wanneer de overheid vasthoudt aan zelfredzaamheid als norm, worden drempels opgeworpen waardoor mensen worden uitgesloten van voorzieningen.' Dat zegt de Nationale ombudsman in zijn jaarverslag 2016. Ook onder professionals is er een levendige discussie over hoe ver zelfredzaamheid moet gaan en voor welke cliënt. Langer thuis wonen stelt ouderen en zorgverleners bijvoorbeeld dagelijks voor dilemma’s over zelfredzaamheid.

Lees meer

Wanneer is je cliënt zelfredzaam? Wanneer hij of zij het vermogen heeft om zichzelf te redden op alle levensterreinen, met zo min mogelijk professionele ondersteuning. Dat is de formulering in de zorg voor ouderen. Het idee is dat door behoud en/of versterking van zelfredzaamheid de – extra – zorg kan worden voorkomen of uitgesteld. Maar zelfredzaamheid gaat verder. Het gaat ook over het vermogen om jezelf te redden met behulp van vrienden, buren, familie en vrijwilligers.

Beperkingen zelfredzaamheid

En niet alleen voor ouderen geldt dat professionals inzetten op zo groot mogelijke zelfredzaamheid. Ook in de schuldhulpverlening, zorg voor chronisch zieken en voor mensen met een beperking is zelfredzaamheid het devies. Het thema is een leidraad geworden in de hulpverlening, maar inmiddels lopen professionals ook tegen de beperkingen op. Want hoe ver kun je gaan met begeleiding van je cliënt met als uitgangspunt zo veel mogelijk zelfredzaam? Veel kwetsbare mensen kunnen niet zelfredzaam zijn, sommige mensen hebben altijd ondersteuning nodig.

Nadruk op zelfredzaamheid

De vraag werpt zich zo langzamerhand op of de – politieke – nadruk op zelfredzaamheid niet al te ver gaat. De nationale ombudsman uitte flinke kritiek in april 2017: ‘Wanneer de overheid vasthoudt aan zelfredzaamheid als norm, worden drempels opgeworpen waardoor mensen, burgers, worden uitgesloten van voorzieningen, overheidsdiensten en al het andere goede dat de samenleving heeft te bieden. Het stellen van eisen aan burgers waarvan vaststaat dat zij daar niet aan kunnen voldoen, is niet behoorlijk.’

Participeren

Maar de professionele nadruk of zelfredzaamheid heeft zeker ook geleid tot verbetering van de hulpverlening. Professionals zijn meer gaan denken en werken vanuit hun cliënt. Er zijn ook organisaties opgericht die zelfredzaamheid als basis hebben voor hun dienstverlening. Zoals de Stichting DeBroekriem, een organisatie die mensen helpt om in de maatschappij te participeren. De oprichters van de stichting geloven dat de zelfredzaamheid van burgers dankzij slimme verbindingen vergroot kan worden. En hun concept is succesvol, want volgens de oprichter heeft 61 procent van de vrijwilligers die zich aanmeldden bij DeBroekriem binnen een half jaar een baan, ook de mensen die daarvoor al langere tijd thuis zaten.

Schulden en zelfredzaamheid

Ook in de schuldhulpverlening is zelfredzaamheid niet alleen een doel, maar ook een middel om schulden kwijt te raken. De kans dat mensen terugvallen in schulden, nadat ze met succes een schuldentraject hebben doorlopen, is best groot. Vier jaar na afronding van het traject zijn er bovengemiddeld veel betalingsachterstanden. Om dit te voorkomen, zou er meer ingezet moeten worden op budgetbeheer. En mensen te leren zelf met hun budget om te gaan.

In dit dossier wordt het thema in allerlei facetten belicht. Het blijft een leidraad in de hulpverlening, immers de beste motivatie is de eigen motivatie. De vraag is hoe ver je als professional kunt gaan in het niet helpen, om de zelfredzaamheid van de cliënt te bevorderen. Lees in dit dossier de artikelen over deze discussie en over de oplossingen die professionals vinden.

Uitgelicht congres

Jaarcongres Verslaving in het sociaal domein

Hotel Veenendaal
DELEN
Vorig artikelWijkteam
Volgend artikelWmo
Mark van Dorresteijn
Lorem ipsum dolar sit amet.