Zelfredzaamheid

Professionalisering

2 experts over hospitalisatie in het sociaal werk: ‘Echt helpen is ook durven loslaten’

Wat is de goede balans tussen overnemen en loslaten? Gedragsdeskundige Daniël Takkenberg (36) en sociaal werker Mika Hendriks (28) delen hun ervaringen met hospitalisatie van cliënten in een beschermde woonvorm. 'Spanning wordt vaak onterecht als iets negatiefs gezien.'
Professionalisering

Jorg raakte gehospitaliseerd: ‘Ik verzon dingen zodat begeleiders bleven komen’

Als sociaal werker wil je het beste voor de cliënt. De taak is duidelijk: ondersteunen in het geval van een hulpvraag. Kun je ook té veel van iemand overnemen? Het overkomt Jorg Koen; hij vertelt hoe hij zich door de hulpverlening heeft laten hospitaliseren.
Dak- en thuislozen

‘En dan ben je uit de gevangenis, maar zonder geld, zonder huis. Wat moet je dan?’

Jaarlijks komen ongeveer 25.000 mensen uit de gevangenis. Een flink aantal staat buiten zonder inkomen of onderdak. Bijna de helft komt binnen 2 jaar opnieuw in aanraking met justitie. Het re-integratiebeleid faalt, stellen onderzoekers van Universiteit Leiden. Zij volgden 100 mensen in en na detentie.
Langer thuis wonen
sociaal arrangeren

Dankzij de sociaal arrangeur houden mantelzorgers in Nijmegen het langer vol

Een innovatief project waar ouderen, sociaal werkers én mantelzorgers de vruchten van plukken. Die zijn de afgelopen 2 jaar behaald met ‘Sociaal Arrangeren’, een zorgpilot in Nijmegen. Mantelzorgers kunnen de zorg voor hun naasten langer volhouden, luidt een van de conclusies.
Informele zorg
topvoices

25 invloedrijke denkers en doeners in het sociaal domein

Ze doorbreken taboes, dragen oplossingen aan voor grote maatschappelijke problemen en durven anders te denken. Zorg+Welzijn zet de schijnwerpers op 25 invloedrijke stemmen in het sociaal domein. Laat je inspireren door hun werk, hun visie én hun daden.

Machteld Huber: ‘Positieve Gezondheid gaat níét over problemen oplossen’

Het systeem van zorg en welzijn is als een mammoettanker, en die bijsturen gaat niet één twee drie, weet Machteld Huber, geestelijk moeder van Positieve Gezondheid. Huber pleit voor een cultuuromslag waarmee veerkracht en zingeving uitgangspunten worden, en niet de ziekte.

THEMA Reportage ‘Het gaat om de kracht van herhaling’

Vanaf haar ontstaan werkt Welzijnsorganisatie Sociaal Werk De Schans vanuit het gedachtegoed Positieve Gezondheid. Dit heeft effect op zowel bewoners, medewerkers en netwerkpartners. Bewoner Addie Van Rossum-Lefeber: 'Mensen worden actiever, er ontstaan meer onderlinge contacten en de sfeer in ons dorp wordt beter.'
Verslaving

Op wijkniveau stoppen met roken? ‘Dan móét er aandacht voor chronische stress zijn’

Op wijkniveau werk maken van stoppen met roken. Dat wordt beoogd in De Coevering, een kwetsbare wijk in het Brabantse Geldrop waar sommige mensen met schulden, gezondheid en opvoedproblemen kampen. ‘Om de kans op succes bij het stoppen te vergroten, móét er juist aandacht voor die stress zijn.’ Om die reden wordt nadrukkelijk de samenwerking met sociaal werkers gezocht.
Verslaving
gamer

Grip krijgen op te lang gamen: ‘Te veel focus op tijd geeft juist strijd’

Wil je grip krijgen op problematische gamers? Ga juist met hen een potje gamen. Dat was op het Congres Verslaving in het Sociaal Domein één van de adviezen van pedagoog André Parren. Hoe kun je als beste het overmatig gamen een halt toeroepen?
E-health
man achter computer

Online ondersteuning heel kansrijk: ‘Het voorkomt dat stress bij cliënten oploopt’

Videobellen op afstand, waarbij cliënten zelf bepalen wanneer ze een beroep doen op hulpverleners, voorkomt escalatie van problemen. Onderzoeker Miriam Zaagsma ziet de inzet van moderne technologie niet als vervanging, maar als een aanvulling op de bestaande hulpverlening.

Over zelfredzaamheid

Zelfredzaamheid zorgt voor dilemma's

‘Wanneer de overheid vasthoudt aan zelfredzaamheid als norm, worden drempels opgeworpen waardoor mensen worden uitgesloten van voorzieningen.' Dat zegt de Nationale ombudsman in zijn jaarverslag 2016. Ook onder professionals is er een levendige discussie over hoe ver zelfredzaamheid moet gaan en voor welke cliënt. Langer thuis wonen stelt ouderen en zorgverleners bijvoorbeeld dagelijks voor dilemma’s over zelfredzaamheid.

Lees meer

Wanneer is je cliënt zelfredzaam? Wanneer hij of zij het vermogen heeft om zichzelf te redden op alle levensterreinen, met zo min mogelijk professionele ondersteuning. Dat is de formulering in de zorg voor ouderen. Het idee is dat door behoud en/of versterking van zelfredzaamheid de – extra – zorg kan worden voorkomen of uitgesteld. Maar zelfredzaamheid gaat verder. Het gaat ook over het vermogen om jezelf te redden met behulp van vrienden, buren, familie en vrijwilligers.

Beperkingen zelfredzaamheid

En niet alleen voor ouderen geldt dat professionals inzetten op zo groot mogelijke zelfredzaamheid. Ook in de schuldhulpverlening, zorg voor chronisch zieken en voor mensen met een beperking is zelfredzaamheid het devies. Het thema is een leidraad geworden in de hulpverlening, maar inmiddels lopen professionals ook tegen de beperkingen op. Want hoe ver kun je gaan met begeleiding van je cliënt met als uitgangspunt zo veel mogelijk zelfredzaam? Veel kwetsbare mensen kunnen niet zelfredzaam zijn, sommige mensen hebben altijd ondersteuning nodig.

Nadruk op zelfredzaamheid

De vraag werpt zich zo langzamerhand op of de – politieke – nadruk op zelfredzaamheid niet al te ver gaat. De nationale ombudsman uitte flinke kritiek in april 2017: ‘Wanneer de overheid vasthoudt aan zelfredzaamheid als norm, worden drempels opgeworpen waardoor mensen, burgers, worden uitgesloten van voorzieningen, overheidsdiensten en al het andere goede dat de samenleving heeft te bieden. Het stellen van eisen aan burgers waarvan vaststaat dat zij daar niet aan kunnen voldoen, is niet behoorlijk.’

Participeren

Maar de professionele nadruk of zelfredzaamheid heeft zeker ook geleid tot verbetering van de hulpverlening. Professionals zijn meer gaan denken en werken vanuit hun cliënt. Er zijn ook organisaties opgericht die zelfredzaamheid als basis hebben voor hun dienstverlening. Zoals de Stichting DeBroekriem, een organisatie die mensen helpt om in de maatschappij te participeren. De oprichters van de stichting geloven dat de zelfredzaamheid van burgers dankzij slimme verbindingen vergroot kan worden. En hun concept is succesvol, want volgens de oprichter heeft 61 procent van de vrijwilligers die zich aanmeldden bij DeBroekriem binnen een half jaar een baan, ook de mensen die daarvoor al langere tijd thuis zaten.

Schulden en zelfredzaamheid

Ook in de schuldhulpverlening is zelfredzaamheid niet alleen een doel, maar ook een middel om schulden kwijt te raken. De kans dat mensen terugvallen in schulden, nadat ze met succes een schuldentraject hebben doorlopen, is best groot. Vier jaar na afronding van het traject zijn er bovengemiddeld veel betalingsachterstanden. Om dit te voorkomen, zou er meer ingezet moeten worden op budgetbeheer. En mensen te leren zelf met hun budget om te gaan.

In dit dossier wordt het thema in allerlei facetten belicht. Het blijft een leidraad in de hulpverlening, immers de beste motivatie is de eigen motivatie. De vraag is hoe ver je als professional kunt gaan in het niet helpen, om de zelfredzaamheid van de cliënt te bevorderen. Lees in dit dossier de artikelen over deze discussie en over de oplossingen die professionals vinden.

Uitgelicht congres

Jaarcongres Verslaving in het sociaal domein

Hotel Veenendaal
DELEN
Vorig artikelWijkteam
Volgend artikelWmo
Mark van Dorresteijn
Lorem ipsum dolar sit amet.