Informele zorg

Informele zorg

Mantelzorgers kraken ook onder de afgeschaalde zorg

Veel mantelzorgers kunnen de intensievere zorg die ze moeten leveren in deze coronatijd niet meer aan. Bijna de helft van de mantelzorgers die te maken krijgen met afgeschaalde zorg dreigt onder de druk om te vallen. Dat blijkt uit een onderzoek van MantelzorgNL. ‘We moeten zoeken naar alternatieven in de wijk en bij welzijnsorganisaties’, zegt directeur Liesbeth Hoogendijk.
Informele zorg

IN BEELD De 293ste dag

Henri was net ontslagen uit het ziekenhuis toen corona losbarstte. Of hij een tijdje bij zijn zus kon komen wonen? Carla Kogelman stemde toe, zorgde voor haar broer, maar fotografeerde hem ondertussen ook. 'We hebben maar één keer ruzie gehad.'

Coronavaccinatie: voorlichting op maat in achterstandswijk

Voorlichting op maat, belemmeringen bespreken en wegnemen, inzet van sleutelfiguren: grote steden pakken vaccinatieverschillen aan in achterstandswijken.
Jeugdhulp
Zorgverlening tijdens de lockdown

Wat leert de eerste lockdown ons over zorgvraag en -verlening?

De eerste lockdown zette zowel sociaal professionals als cliënten behoorlijk onder druk. Wat veranderde er voor hen tijdens deze onstuimige periode? Wat ging er goed en minder goed in de zorg- en hulpverlening? En wat kunnen we daarvan leren? Het Verwey-Jonker Instituut deed er onderzoek naar.
Professionalisering

Q&A: ‘Coronacrisis leert ons dat we professionals meer ruimte moeten geven’

Ga uit van de behoeften van mensen, speel welzijn niet uit tegen zorg en investeer in sterke buurten en wijken. Dat zijn volgens Janny Bakker-Klein en Hans Alderliesten van Movisie wellicht de belangrijkste lessen die de coronacrisis ons geleerd heeft. In deze Q&A spreken zij met Zorg+Welzijn hoofdredacteur Sophie van Hogendorp over de invloed die deze crisis heeft en had op het sociaal domein en wat dat betekent voor de toekomst.
Dagbesteding

Column: Wikken en wegen op de drempel

Al veertig weken is het Inloophuis soms open en dan weer gesloten door de coronacrisis. Weken van wikken en wegen en zonder spontane ontmoetingen. Vooruit kijken blijkt ook in 2021 een stuk lastiger dan terugblikken, schrijft Jacqueline Schilling.
Informele zorg
Marcel Kolder is blogger bij Zorg+Welzijn

Column: Moeilijk verstaanbaar of juist luid verstaanbaar gedrag?

Marcel Kolder werkt samen met zijn dochter Mayim aan een roman over haar leven. In het voorjaar willen ze hem afronden. Hopelijk is er tegen die tijd, met hulp van een vaccin, weer ruimte voor haar leven buiten hun huis. Als een soort bevrijding. Want ze zit momenteel in een extreem moeilijke fase. Door alle coronamaatregelen komt ze het huis niet meer uit.
Informele zorg

COLUMN: Dood

In een van mijn vorige columns schreef ik dat ik wat over mijzelf leerde in deze vreemde coronatijd. Ik ben minder op pad. Ik ben meer thuis. Ik besteed meer aandacht aan andere dingen. Ik weet niet of u het ook merkt, maar stiekem vallen we toch vaak terug in oude patronen.
Informele zorg

Kerst: wat kan er nog wel?

Is de kerstperiode sowieso voor veel kwetsbare en eenzame mensen al een moeilijke periode, nu met de beperkende coronamaatregelen erbij nemen somberheid, eenzaamheid en onzekerheid nog verder toe, constateren sociaal werkers. Hoe proberen zij dit leed te verzachten? Wat kan er nog wel? Z+W maakte een kleine rondgang. ‘Een klein gebaar kan al veel betekenen.’
Informele zorg

SCP: ‘Respijtzorg wordt vaak pas ingezet als mantelzorger al overbelast is’

Het aantal ernstig belaste mantelzorgers is in drie jaar tijd gestegen van 380.000 naar 460.00. Dat blijkt uit het SCP-onderzoek naar informele zorg tussen 2014 en 2019. De groep overbelaste mantelzorgers ontbreekt het aan energie om respijtzorg aan te vragen, die de belasting zou kunnen verlichten. Twee derde van de Nederlanders vindt de zorg voor hulpbehoevende ouders meer een taak voor de overheid dan voor de familie.

Over informele zorg

Het belang van informele zorg

Mantelzorgers, vrijwilligers, burenhulp, lotgenotencontact, zelfhulp, actief burgerschap: er zijn vele vormen van informele zorg – en dus onbetaalde – en ondersteuning. Samen met professionals houden deze informele zorgverleners het Nederlandse zorgstelsel draaiende.

Lees meer

Ons land scoort internationaal gezien hoog als het gaat om informele zorg, zegt onderzoeker Marianne Potting, al is het nooit genoeg. ‘Dat zit ‘m niet in de bereidheid onder Nederlanders om zich in te zetten, maar omdat de toenemende vraag om zorg en ondersteuning veel groter is dan het aanbod. Dat heeft onder andere te maken met het bezuinigen op professionals. De indicatie om een professional in te zetten, wordt steeds zwaarder. Bovendien verandert de visie: je hebt niet altijd professionals nodig voor de beste ondersteuning. Soms is het prettiger om te praten met iemand uit je eigen omgeving die je vertrouwt, zoals je buurvrouw.’

Samenwerken voor informele zorg

Om zo goed mogelijk zorg en ondersteuning te kunnen geven, moeten informele zorgverleners en professionals samenwerken. Hoe doe je dat het beste? Herken en erken elkaars unieke bijdrage, zegt Potting. Daarmee begint het. ‘Dat is een voorwaarde tot samenwerking. Je hebt elkaar nodig, omdat je allebei een unieke en belangrijke rol inneemt in het leven en welzijn van de cliënt.’ Verder moeten organisaties beseffen dat professionals niet automatisch op de juiste manier met vrijwilligers omgaan, hoe goed ze ook zijn in hun werk. ‘Werken met cliënten is niet hetzelfde als werken met vrijwilligers. Dat laatste verloopt niet vanzelfsprekend probleemloos. Professionals zouden daarin begeleiding moeten krijgen.’

Curriculum aanpassen informele zorg

Potting ziet hiervoor zeker oplossingen. ‘Hoe je vrijwilligers aanstuurt, kunnen we opnemen in het curriculum. Bestaande professionals kunnen we bijscholen. Daarnaast is het verstandig om te erkennen dat “omgaan met en aansturen van vrijwilligers” een competentie is. Die vaardigheid zie ik bijvoorbeeld bijna nooit genoemd in vacatures.’

Waardering binnen informele zorg

Ten slotte zouden organisaties het vrijwilligersbeleid kunnen aanpassen. Goed omgaan met vrijwilligers betekent volgens Potting meer dan de vrijwilliger verzekeren en hem een kerstpakket geven. ‘Organisaties moeten bedenken welke kennis over cliënten ze wel of niet met vrijwilligers delen en hoe ze vrijwilligers betrekken bij incidenten. En als een vrijwilliger na jarenlange zorg vertrekt, rondt het traject dan goed af. Waardering is echt superbelangrijk.’

DELEN
Vorig artikelParticipatie
Volgend artikelVerslaving
Mark van Dorresteijn
Lorem ipsum dolar sit amet.