Informele zorg

Achtergrond Participatie
spelende kinderen

Bouwen aan een leefbare buurt: drie lessen van ‘De Vreedzame Wijk’ 

Schoppen, schreeuwen en buitensluiten: op het Kameraplein in IJsselstein was het altijd onrustig. Niet alleen onder de kinderen, de ouders deden er net zo hard aan mee. Sociaal werker Stella de Bie (49) probeerde al jaren de buurt vrediger te krijgen, maar slaagde daar pas in toen ze ging werken vanuit de principes van De Vreedzame Wijk. Niet alleen de wijk ontplooide, ook zij kwam tot bloei.
Nieuws Professionalisering

Laatste kans: wie gun jij de Zorg+Welzijn Award 2021?

We hebben vanwege de coronacrisis een bewogen jaar achter de rug. Wie heeft zich afgelopen jaar extra ingezet voor mensen die dat zo hard nodig hadden en maakte zo het verschil in het ingewikkelde sociaal domein? Ken jij die persoon? Dan kan hij of zij misschien wel de winnaar worden van de Zorg+Welzijn Award 2021.
Interview Professionalisering

Q&A: ‘Coronacrisis leert ons dat we professionals meer ruimte moeten geven’

Ga uit van de behoeften van mensen, speel welzijn niet uit tegen zorg en investeer in sterke buurten en wijken. Dat zijn volgens Janny Bakker-Klein en Hans Alderliesten van Movisie wellicht de belangrijkste lessen die de coronacrisis ons geleerd heeft. In deze Q&A spreken zij met Zorg+Welzijn hoofdredacteur Sophie van Hogendorp over de invloed die deze crisis heeft en had op het sociaal domein en wat dat betekent voor de toekomst.
Nieuws Professionalisering

Aanmeldtermijn verlengd: Wie verdient de Zorg+Welzijn Award 2021?

De coronacrisis vraagt behoorlijk wat van de maatschappij. Ook van cliënten, sociaal werkers, mantelzorgers, vrijwilligers en ervaringsdeskundigen. Veel mensen hebben zich extra ingezet en het onderste uit de kan gehaald om met creatieve oplossingen en extra aandacht het verschil te maken voor hen die dat juist in deze tijd zo hard nodig hadden. Ken jij zo’n verschilmaker? Draag hem of haar dan voor als kandidaat voor de Zorg+Welzijn Award 2021.
Blog Informele zorg
Marcel Kolder is blogger bij Zorg+Welzijn

Column: Moeilijk verstaanbaar of juist luid verstaanbaar gedrag?

Marcel Kolder werkt samen met zijn dochter Mayim aan een roman over haar leven. In het voorjaar willen ze hem afronden. Hopelijk is er tegen die tijd, met hulp van een vaccin, weer ruimte voor haar leven buiten hun huis. Als een soort bevrijding. Want ze zit momenteel in een extreem moeilijke fase. Door alle coronamaatregelen komt ze het huis niet meer uit.
Column Informele zorg
Marcel Kolder is blogger bij Zorg+Welzijn

Column: Met de handen in ons haar

De normaal zo vrolijke meervoudig gehandicapte dochter van Marcel Kolder vertoont de laatste maanden ernstig probleemgedrag. Meestal kunnen hij en zijn vrouw de gedragsproblematiek oplossen, maar het lijkt nu een stuk complexer te zijn. En ze denken te weten hoe dat komt.
Blog

Column: Aansluiten en afstemmen

In het weer geopende Inloophuis ziet Jacqueline Schilling een vrijwilliger die aandacht nodig heeft. En die ze niet kan geven. Snel wordt ze herinnerd aan een van haar inspiratiebronnen die ze de laatste maanden onder de loep legt: de presentiebenadering van Andries Baart.
Blog Informele zorg
Letty Wessels Movisie

Column: (Sc)outing

Het begon met een klein klusje, en nu zit Letty Wessels van Movisie diep in de Scouting, een plek waar alle kleuren van de regenboog welkom zijn. 
Interview Dementie

‘Ook met dementie kan je nog een mooi laatste hoofdstuk hebben’

De zorg voor mensen met dementie persoonlijker, gelijkwaardiger en stimulerender maken. Dat is de missie van Francien van de Ven, manager bij zorgboerderij Ouderenlandgoed Grootenhout. Ze schreef er een boek over. ‘Probeer de mens te blijven zien.’
Nieuws Zelfredzaamheid

Corona: Kwetsbare bewoners nu echt in de knel

‘We begonnen deze coronatijd met een crisisaanpak. Nu blijkt dat het nog lang gaat duren moeten we overstappen van sprinten naar een marathon.’ Sociaal werker Sjef van der Klein over de effecten van een maand lock down.
Laad meer

Over informele zorg

Het belang van informele zorg

Mantelzorgers, vrijwilligers, burenhulp, lotgenotencontact, zelfhulp, actief burgerschap: er zijn vele vormen van informele zorg – en dus onbetaalde – en ondersteuning. Samen met professionals houden deze informele zorgverleners het Nederlandse zorgstelsel draaiende.

Lees meer

Ons land scoort internationaal gezien hoog als het gaat om informele zorg, zegt onderzoeker Marianne Potting, al is het nooit genoeg. ‘Dat zit ‘m niet in de bereidheid onder Nederlanders om zich in te zetten, maar omdat de toenemende vraag om zorg en ondersteuning veel groter is dan het aanbod. Dat heeft onder andere te maken met het bezuinigen op professionals. De indicatie om een professional in te zetten, wordt steeds zwaarder. Bovendien verandert de visie: je hebt niet altijd professionals nodig voor de beste ondersteuning. Soms is het prettiger om te praten met iemand uit je eigen omgeving die je vertrouwt, zoals je buurvrouw.’

Samenwerken voor informele zorg

Om zo goed mogelijk zorg en ondersteuning te kunnen geven, moeten informele zorgverleners en professionals samenwerken. Hoe doe je dat het beste? Herken en erken elkaars unieke bijdrage, zegt Potting. Daarmee begint het. ‘Dat is een voorwaarde tot samenwerking. Je hebt elkaar nodig, omdat je allebei een unieke en belangrijke rol inneemt in het leven en welzijn van de cliënt.’ Verder moeten organisaties beseffen dat professionals niet automatisch op de juiste manier met vrijwilligers omgaan, hoe goed ze ook zijn in hun werk. ‘Werken met cliënten is niet hetzelfde als werken met vrijwilligers. Dat laatste verloopt niet vanzelfsprekend probleemloos. Professionals zouden daarin begeleiding moeten krijgen.’

Curriculum aanpassen informele zorg

Potting ziet hiervoor zeker oplossingen. ‘Hoe je vrijwilligers aanstuurt, kunnen we opnemen in het curriculum. Bestaande professionals kunnen we bijscholen. Daarnaast is het verstandig om te erkennen dat “omgaan met en aansturen van vrijwilligers” een competentie is. Die vaardigheid zie ik bijvoorbeeld bijna nooit genoemd in vacatures.’

Waardering binnen informele zorg

Ten slotte zouden organisaties het vrijwilligersbeleid kunnen aanpassen. Goed omgaan met vrijwilligers betekent volgens Potting meer dan de vrijwilliger verzekeren en hem een kerstpakket geven. ‘Organisaties moeten bedenken welke kennis over cliënten ze wel of niet met vrijwilligers delen en hoe ze vrijwilligers betrekken bij incidenten. En als een vrijwilliger na jarenlange zorg vertrekt, rondt het traject dan goed af. Waardering is echt superbelangrijk.’

Zoeken in dit thema

Filter op een tag

Andere thema's

DELEN
Vorig artikelParticipatie
Volgend artikelVerslaving
Mark van Dorresteijn
Lorem ipsum dolar sit amet.