Informele zorg
Commotie om woonbestemming oud ziekenhuis O, O, Den haag
Werken met de kerstdagen en cao’s: hoeveel toeslag krijg je?
Hoe dichtbij mogen ervaringsdeskundigen komen? 2 docenten over professionele nabijheid
Emine Uğur: ‘Ik was doodsbang dat jeugdzorg mijn zoon weg zou halen’
Het laatste nieuws in het sociaal domein: in 5 minuten bijgepraat
Column Augeo: Verwaarlozing herkennen lukt alleen als je dat echt wil
2 experts over hospitalisatie in het sociaal werk: ‘Echt helpen is ook durven loslaten’
‘Gen Z-jongeren zijn geen onzekere sneeuwvlokjes, maar juist heel veerkrachtig’
Sandhia Samsoedien: ‘Voordat ik in een burn-out kwam, kon ik moeilijk nee zeggen’
Deze mensen worden overal weggestuurd, maar Sven Bastiani geeft ze een thuis
Over informele zorg
Het belang van informele zorg
Mantelzorgers, vrijwilligers, burenhulp, lotgenotencontact, zelfhulp, actief burgerschap: er zijn vele vormen van informele zorg – en dus onbetaalde – en ondersteuning. Samen met professionals houden deze informele zorgverleners het Nederlandse zorgstelsel draaiende.
Ons land scoort internationaal gezien hoog als het gaat om informele zorg, zegt onderzoeker Marianne Potting, al is het nooit genoeg. ‘Dat zit ‘m niet in de bereidheid onder Nederlanders om zich in te zetten, maar omdat de toenemende vraag om zorg en ondersteuning veel groter is dan het aanbod. Dat heeft onder andere te maken met het bezuinigen op professionals. De indicatie om een professional in te zetten, wordt steeds zwaarder. Bovendien verandert de visie: je hebt niet altijd professionals nodig voor de beste ondersteuning. Soms is het prettiger om te praten met iemand uit je eigen omgeving die je vertrouwt, zoals je buurvrouw.’
Samenwerken voor informele zorg
Om zo goed mogelijk zorg en ondersteuning te kunnen geven, moeten informele zorgverleners en professionals samenwerken. Hoe doe je dat het beste? Herken en erken elkaars unieke bijdrage, zegt Potting. Daarmee begint het. ‘Dat is een voorwaarde tot samenwerking. Je hebt elkaar nodig, omdat je allebei een unieke en belangrijke rol inneemt in het leven en welzijn van de cliënt.’ Verder moeten organisaties beseffen dat professionals niet automatisch op de juiste manier met vrijwilligers omgaan, hoe goed ze ook zijn in hun werk. ‘Werken met cliënten is niet hetzelfde als werken met vrijwilligers. Dat laatste verloopt niet vanzelfsprekend probleemloos. Professionals zouden daarin begeleiding moeten krijgen.’